Ο πρώην και ο Βανόλι

Μία ματιά στη βαθμολογία της Serie A είναι αρκετή για να γίνει αντιληπτό ότι οι μεγάλες απογοητεύσεις της σεζόν είναι μέχρι στιγμής η Αταλάντα και Φιορεντίνα, οι οποίες διασταυρώνουν τα ξίφη τους στο Μπέργκαμο για τη 13η αγωνιστική. Οι μεν «τρέχουν» αρνητικό σερί 0-5-3, οι δε έχουν οικτρό απολογισμό 0-6-6, αγνοούν τη νίκη και βρίσκονται στην τελευταία θέση.

Προφανώς και έχουν αλλάξει προπονητή αμφότερες. Στην Αταλάντα έδωσαν τα κλειδιά στον Ραφαέλε Παλαντίνο, ο οποίος έκανε εξαιρετική δουλειά στη Μόντσα, πήρε προαγωγή για τη Φιορεντίνα πέρυσι, αλλά θεωρήθηκε αποτυχημένος (ουδείς γνωρίζει τον λόγο) και η θητεία του κράτησε μία σεζόν. Το νόημα για τους «μπεργκαμάσκι» ήταν να πιάσει το τιμόνι ένας προπονητής παρόμοιας φιλοσοφίας με τον σπουδαίο Τζαμπιέρο Γκασπερίνι, ο οποίος αποχώρησε έπειτα από εννέα έτη με ασύλληπτες επιτυχίες για τα δεδομένα του κλαμπ.

Κατόπιν εισήγησής του νυν προπονητή της Ρόμα, το πόστο ανέλαβε ο κολλητός του, Ίβαν Γιούρτις, αλλά ο αυταρχικός Κροάτης ήταν το τελευταίο που χρειάζονταν οι παίκτες και δεν μακροημέρευσε. Ο «πιτσιρικάς» Παλαντίνο (41 ετών) έχει κοινά στοιχεία στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία του με τον Γκασπερίνι, είναι σαφώς πιο κοντά στους παίκτες και τα πρώτα αποτελέσματα φαίνονται. Καλό 2ο ημίχρονο κόντρα στη Νάπολι, εξαιρετική εμφάνιση στη Φρανκφούρτη για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Από την άλλη, η Φιορεντίνα, αντικατέστησε τον Παλαντίνο με τον πολύπειρο Στέφανο Πιόλι, αλλά η 2η θητεία του τεχνικού που έγινε Πρωταθλητής με τη Μίλαν το 2022, απέδειξε ότι πολλές φορές οι επιστροφές συνήθως συνοδεύονται από καταστροφές. Πάντα η επόμενη επιλογή είναι κρίσιμη. Τα βασικά κριτήρια στις δύσκολες καταστάσεις είναι η εμπειρία, η ικανότητα διαχείρισης, η απόλυτη γνώστη του κλαμπ.

Η πρόσληψη του 53χρονου Πάολο Βανόλι εμπίπτει ενδεχομένως στη γνώση του κλαμπ, δεδομένου ότι τη διετία 2000-02 ήταν ο βασικός αριστερός μπακ-χαφ της Φιορεντίνα. Όχι ότι έμαθε και τις… πέτρες στην Τοσκάνη, αλλά τέλος πάντων, ήταν μία ουδέτερη προς αγαπητή φιγούρα. Το πρώτο δείγμα, η ισοπαλία (1-1) με τη Γιουβέντους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά με το ποδόσφαιρο που (δεν) παίζει η Γηραιά Κυρία, καλό θα είναι να κρατήσουμε στάση αναμονής. Μεσοβδόμαδα, όμως, η εικόνα των «βιόλα» κόντρα στην ΑΕΚ, ήταν αποκαρδιωτική και πλέον η πίεση γίνεται αφόρητη.

Συμπερασματικά, πιο εύκολο στα μάτια μας είναι να πιστοποιήσει τα βήματα προόδου η Αταλάντα, παρά να βγάλει αντίδραση σε ένα δύσκολο περιβάλλον και μία κρίσιμη καμπή η Φιορεντίνα. Κινούμαστε συνδυαστικά.