Placebo στο συναίσθημα

Είναι μία από τις εντολές του... σπορ. Το συναίσθημα μπορεί να μπλέξει παντού, οπουδήποτε. Στο ποντάρισμα, όχι. Αλλοιώνει την καθαρότητα της σκέψης, διαφοροποιεί τα όποια δεδομένα, κάνει το κάθε ευρώ που βγαίνει από τον λογαριασμό να ζυγίζει ελαφρύτερα, να μετράει λιγότερο. Επηρεάζει, ανισοβαρώς, το ζύγι, κάνει τη ματιά και την κρίση, μονόπαντες στερώντας την όποια αντικειμενικότητα. Αν αγαπάς τον οβολό σου, δεν τον μπλέκεις – στον τζόγο – με οτιδήποτε άλλο αγαπάς ή μισείς.

Δεν είναι εύκολο. Κάθε άλλο. Αντανακλαστικά, ανθρώπινα, η ροπή είναι τελείως αντίθετη. Πόσο μάλλον όταν μπροστά σου έχεις κάτι ερωτεύσιμο. Κάτι γουστόζικο, κάτι που θέλγει, ελκύει, το οποίο όχι μόνο δικαιολογεί, αλλά προκαλεί τα όνειρα, όσο μεγάλα ή ευφάνταστα μπορεί, ακόμη και στον ξύπνιο, να μοιάζουν. Τέτοια είναι αυτή η εθνική Ελλάδας. Τούτη η γενιά των ατίθασων, αχαλίνωτων νιάτων που μοιάζουν ικανά να παρασύρουν οτιδήποτε στον διάβα τους. Ναι, εννοείται, δεν έχουν κατακτήσει τίποτα. Μπορεί – Θου Κύριε… - να μην πετύχουν και τίποτα. Αλλά, κάτι που όντως απαιτεί ο τζόγος είναι η αντίληψη, η κατανόηση της στιγμής. 

Και αυτά, κακά τα ψέματα, εν όψει του αποψινού συναπαντήματος της «γαλανόλευκης» με τη Δανία δείχνει με χέρια και με πόδια, «φωνάζει» Ελλάδα. Ναι, η Δανία έχει στο παρελθόν στοιχειώσει. Ναι, η Δανία έχει καταφέρει να θεωρεί ως κεκτημένο ό,τι εμείς απλώς ελπίζουμε και φανταζόμαστε. Ναι, η Δανία είναι πολύ ανώτερη – τόσο συλλογικά όσο και ατομικά – από κάθε έναν που σκορπίστηκε από την Εθνική μέσα στο 2025. Αλλά τα σημάδια πριν τη σέντρα, είναι τόσο ισχυρά που δεν γίνεται να αγνοηθούν. Η αίσθηση που δημιουργεί αυτή η ομάδα επιτρέπει, σχεδόν επιβάλει να παρασυρθείς. Εκτός από το ποδόσφαιρο υπάρχει και το μπάσκετ, υπάρχει μια Προσφορά* Γνωριμίας Eurobasket 550 Δώρα* χωρίς κατάθεση*.

Πότε ελληνική Εθνική υπογράμμιζε τόσο εμφατικά, τόσο ηχηρά, με τέτοιο ποδόσφαιρο, με όσα κάνει στο γήπεδο, το «δεν φοβόμαστε κανέναν, είμαστε καλή ομάδα» που ξεστομίστηκε – πιο αρμόδια δεν γίνεται – από τον εκλέκτορά της; Και, επί του… πρακτέου, πότε ελληνική Εθνική δικαιολογούσε, ακόμη και με μόνο κριτήριο το συναίσθημα, κατάθεση; Ανεπιφύλακτα, χωρίς δεύτερη σκέψη, αρνητισμό; 

Στοιχηματικά, το… όλον ίσως και να μην αποτυπώνεται στο σετ. Ίσως ο αμυδρός ελληνικός φαβοριτισμός να μην αποτυπώνει την πραγματικότητα. Δεν ξέρω, μπορεί η συγκεκριμένη θεώρηση να είναι αποτέλεσμα placebo. Το προκαλεί η χρόνια στέρηση. Υπό άλλες συνθήκες, θα έκλεινα υπολογιστές, θα μπλόκαρα κάρτες, μόνο και μόνο με τον φόβο της κατρακύλας. Εδώ, θα αρκεστώ απλώς να παραμερίσω το – εξαιρετικό στα μάτια μου – 2.70 που κατά μέσο όσο κυκλοφορεί ο άσος, επιλέγοντας τον συμβιβασμό του combo της κάλυψης του άσου, «δεμένη» με το over 1,5.