Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κουβάς που πήγες ποτέ; Πόσο έξω έπεσες;

Θα μπορούσε να γραφτεί και ξεχωριστό κείμενο: ποιος είναι ο μεγαλύτερος κουβάς που «έφαγες»; Εννοώντας, ότι έπεσες τελείως έξω στο σημείο. Και όχι, το διπλό στο Ισπανία – Γερμανία 6-0 δεν ήταν, επί προσωπικού. Εχω να θυμάμαι και… χειρότερο.

Φεβρουάριος 2001, η Μπάρτσα σέρνεται, παίζει Σαββατόβραδο με Αθλέτικ Μπιλμπάο στη Βαρκελώνη και μετά έρχεται Αθήνα για το ματς με την ΑΕΚ. Εργαζόμουν τότε στο «Στοίχημα», τη γνωστή εβδομαδιαία εφημερίδα (με αδερφάκι το «Προγνωσπόρ») και έψηνα τον αείμνηστο τον κύριο Σάκη (πρώτο μου «δάσκαλο» στον χώρο) για... κόντρα. Μα η Μπάρτσα σέρνεται, μα η Μπιλμπάο (σ.σ. ούτε καν ως «Αθλέτικ» δεν την έγραφε τότε το κουπόνι) είναι έτσι, είναι γιουβέτσι, μα εκείνο, μα το άλλο.

Ο Σάκης έπαιζε. Χρόνια πριν το μάθουμε εμείς οι νεότεροι το... κουμάρι. Μέγας γνώστης. Δεν ξέρω, επειδή άκουσε, πόσα έριξε, ούτε καν θυμάμαι την απόδοση, αλλά τη Δευτέρα το πρωί, περνώντας μπροστά από το γραφείο, φρόντισα να σκύψω πηγαίνοντας προς το δικό μου, για να μη με δει από την τζαμαρία κι ακούσω το πάτερ ημών... ανάποδα.

Πόσο είχε λήξει; 7-0 με 6-0 από ημίχρονο, χατ-τρικ ο Λουίς Ενρίκε, δύο ο Κοκού, ένα ο Αμπελάρδο, ένα ο Οφερμαρς. Ρε συ Λουίς, επίτηδες το κάνεις; Τεχνικός της… εθνικής Ισπανίας, πλέον.

Α, έχω κι άλλο. Το έψαξα στα… κιτάπια μου. Μάρτιος 2015, Σίδνεϊ - Ρόαρ: έπαιξα under και έληξε… 5-4. Ένα από τα ελάχιστα under που πόνταρα, ever. 

«Πιάσε τον μ@λ@κ@, όπως κι αν τον λένε!»

Μιας και έπιασα εκείνο το Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ 7-0, άλλη μια παλιά ιστορία. Μετά την επτάρα η Μπάρτσα έπαιζε με την ΑΕΚ στους «16» του UEFΑ. Ηττήθηκε με 1-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια από γκολ του Λουίς Ενρίκε έχοντας στον πάγκο τότε, μετά την απόλυση του αείμνηστου Γιάννη Παθιακάκη, το δίδυμο των Τόνι Σαβέφσκι (που κρέμασε τα παπούτσια του και φόρεσε… φόρμα εν μία νυκτί) και του Ευγένιου Γκέραρντ. Εποχές Netmed, πρόεδρος ο Σιρχάουζ, διευθύνων σύμβουλος ο Στάθης, άλλες εποχές.

Η Μπάρτσα δεν ήταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο τότε αλλά είχε Ριβάλντο, Λουίς Ενρίκε, Φρανκ ντε Μπουρ, Γκουαρδιόλα, Κοκού, Κλάιφερτ, Ζέντεν και άλλους και τεχνικό τον μετέπειτα τεχνικό της «Ενωσης», Λορένσο Σέρα Φερέρ. Το μοναδικό γκολ σημειώθηκε ύστερα από μια φάση διαρκείας μετά από εκτέλεση φάουλ του (επίσης μετέπειτα «Ενωσίτη» Ριβάλντο.

Στη ρεβάνς η ΑΕΚ είχε δοκάρι με τον Ζήκο και μεγάλη χαμένη ευκαιρία με τον Ντέμη Νικολαΐδη, μέχρι να έρθει το γκολ του Λουίς Ενρίκε που έκανε με χατ-τρικ, ενώ ο Καψής είχε αποβληθεί πριν καν συμπληρωθεί ημίωρο στην αναμέτρηση. Το 5-0 διαμόρφωσαν ο Ριβάλντο και ο Ζεράρδ.

Και, για γνώστες (και μη), ο Θοδωρής Ζαγοράκης έξαλλος κατά τη διάρκεια του αγώνα, είχε γυρίσει μετά από μια φάση στον Ακη Ζήκο, φωνάζοντάς του «Πιάσε τον Ρονάλντο»! Το ακούει ο «Ρίμπο», λέει το αμίμητο «I am Rivaldo, not Ronaldo» και ο Ζαγοράκης γυρίζει στον Ζήκο και συμπληρώνει. «Πιάσε τον μ@λ@κ@, όπως κι αν τον λένε!».

Περί Εθνικής, Euro, Μουντιάλ και… μέλλοντος

Αργήσαμε αλλά καταλάβαμε την αξία του Nations League ως «δεύτερη ευκαιρία» στα προκριματικά. Του Euro, διότι για να πας Μουντιάλ, άρα Κατάρ, μέσω αυτού, είναι απίθανο, μόνο δύο εισιτήρια δίνει.

Ας είμαστε ρεαλιστές, κόντρα στην προπαγάνδα των συλλόγων και των επί χρήμασι κονδυλοφόρων: η Εθνική δεν είναι όπως παλιά, επί Φερνάντο Σάντος, δεν βγάζει παίκτες, ακόμη και όσοι παίζουν στο εξωτερικό είναι μικρότερης αξίας και, γενικώς, κάνει restart. Τυχόν νίκη, ήτοι άνοδος στη League B του Nations League σαφώς και μετράει αλλά τούτη η ομάδα να πάει σε Μουντιάλ, χμ, όχι, είναι πρόωρο. Ρεαλιστικός στόχος είναι το Euro 2024 που θα διοργανωθεί από τη Γερμανία.

Διότι, και μαθηματικά, στατιστικά να το πάρεις, από τις 55 εθνικές ομάδες της Ευρώπης προκρίνονται οι 13 σε Μουντιάλ αλλά οι 24 σε Euro. Στο ranking η Εθνική μας είναι στο Νο. 30, αν λέει κάτι: όχι πάντα. Η Βόρεια Μακεδονία, η Φινλανδία, η Σκωτία, η Ουγγαρία, ακόμη και η Τσεχία, δεν ήταν στο top-24 του ranking αλλά το καλοκαίρι, κορωνοϊού επιτρέποντος, θα είναι στο Euro, απ’ όπου θα λείπουν ομάδες εντός αυτού: Σέρβοι, Ισλανδοί, Νορβηγοί, ακόμη και οι δύο Ιρλανδίες.

Μακάρι η Εθνική να κάνει σήμερα μια «καλή» νίκη που έχει χρόνια να πετύχει, μια επιτυχία σημαδιακή. Ο Τζον Φαν’τ Σχιπ αν μη τι άλλο ψάχνεται, σκέφτεται, εξετάζει. Κάνει λάθη, ναι, αλλά με γνώμονα το δικό του πλάνο. Ας τον κρίνουμε όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου να κριθεί. Ούτε αρνητικά, με εμπάθεια (σ.σ. ως και γιατί έβαλε 90 λεπτά τον Μπουχαλάκη, διαβάσαμε πάλι…), ούτε θετικά επειδή νικήσαμε τη Μολδαβία που στο ευρωπαϊκό ranking είναι μπροστά μονάχα από Μάλτα, Λίχτενσταϊν, Γιβραλτάρ και Σαν Μαρίνο.

ΥΓ. Για να καταλάβετε την… ανωμαλία των προκριματικών, παρουσία Nations League πλέον. Υπήρχε όμιλος με Κροατία, Ουαλία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Αζερμπαϊτζάν και οι πρώτες τέσσερις πήγαν στο Euro! Οι δύο απευθείας, ως πρώτες, οι άλλες μέσω Nations League.

Από τον Σίφο στον Λουκάκου

…χωρίς ενδιαφέροντα, στοιχηματικώς πάντα, ματς. Οι Πολωνοί υποδέχονται τους, σε διαδικασία μετάβασης μετά την αποχώρηση του Κούμαν και την έλευση του Φρανκ ντε Μπουρ, Ολλανδούς έχοντας εξαιρετικά αμφίβολο τον Λεβαντόφσκι. Η Ιταλία παίζει στη Βοσνία στοχεύοντας σε έβδομο σερί ματς που δεν θα δεχθεί γκολ και το 22ο συνεχόμενο (στο 17-4-0 είναι) που παραμένει αήττητη. Στο τελευταίο, στο 2-0 με την Πολωνία, σκόραρε ο Μπεράρντι, είναι ζεστός ο άσος της Σασουόλο, αξίζει και για απόψε αφού ξεκινά δίπλα σε Μπελότι και Ινσίνιε.

Βαθμολογία

9.1/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Ευελιξία στις συναλλαγές

24ωρo chat στα Ελληνικά

Εξελιγμένο Cash Out*

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το, δε, «πολύ» Βέλγιο έχει 2 βαθμούς αβάτζο από τη Δανία την οποία υποδέχεται στη Λεβέν. Πλάκα πλάκα πάντως, στο τελευταίο τους επί βελγικού εδάφους, για τα προκριματικά του Euro 1996, οι Δανοί είχαν νικήσει με 3-1, Σεπτέμβρης του 1995 με Μπεκ, Μίκαελ Λάουντρουπ και Βίλφορτ. Εποχή που οι Βέλγοι, με τον Πολ βαν Χιμστ στον πάγκο, έπαιζαν ακόμη με Ντεγκρίζ, με Σίφο, με Νίλις και ένα συνονθύλευμα άμπαλων, ανάμεσά τους κι έναν… Μανώλη Καραγιάννη. Πλέον έχουν το «πράσινο μίλι» Λουκάκου…

Ενδιαφέρον, για την πρωτιά του δικού τους ομίλου, έχει και το ματς στο Κάρντιφ ανάμεσα σε Ουαλία και Φινλανδία. Ναι, η τρομερά αναγεννημένη τα τελευταία χρόνια Φινλανδία οδεύει για τη League A: πώς αλλάζουν οι καιροί. Και είναι σε momentum, μια εβδομάδα πριν νίκησε στη Γαλλία με 2-0, έστω και σε φιλικό, στο τελευταίο με 2-1 στη Βουλγαρία, δεν έχει κάτι να χάσει εδώ που έφτασε. Συνάμα η Ουαλία της είναι… φιλόξενη καθώς έχει να ηττηθεί από το 1987 και τα προκριματικά του Euro, έκτοτε σε επίσημα και φιλικά έκανε 2-3-0! Γιατί όχι; Και Ρόμπιν Λουντ βλέπω αλλά ας μη το παρακάνουμε με σκόρερ απόψε.

Έπεσε το διπλό

Ενδιαφέρον, ξανά για πρωτιά, και στο Αρμενία – Βόρεια Μακεδονία που διεξάγεται σε ουδέτερο, στη Λευκωσία (σ.σ. υπόσχομαι σύντομα ανάλυση περί του τι ακριβώς έγινε τις τελευταίες εβδομάδες στην αδερφική μας, ορθόδοξη χώρα). Οι Βορειομακεδόνες πέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελική φάση Euro, με το… ζόρι νίκησαν την Εσθονία στο τελευταίο, δεν έχουν ήττα στον όμιλο αλλά έχουν πολλές απουσίες για απόψε. Ο Χοακίν Καπαρός κάνει καλή δουλειά στους Αρμένιους, που μόνο με νίκη θα πάρουν την πρώτη θέση, και με κάλυψη ποντάρονται αφού το διπλό έπεσε αρκετά.

Βαθμολογία

8.7/10

☆☆☆☆☆

★★★★★

Δωρεάν συναλλαγές 

Ειδικά & Ασιατικά Χάντικαπ

Φιλικό mobile

Εγγραφή »

ΕΕΕΠ | 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Όσο για το Ελλάδα – Σλοβενία στη Ριζούπολη; Γυρίζει ο Κουρμπέλης, θα παίξει δίπλα στον Ζέκα, μπροστά τους οι Λημνιός, Μπακασέτας, Φορτούνης και φορ ο Παυλίδης, εκτός κι αν (επιτέλους) ο Φαν’τ Σχιπ δώσει φανέλα βασικού στον Γιακουμάκη και σε επίσημο. Όσο μας πληρώνει, τόσο μας πωρώνει, αλλά αν δεν ξεκινήσει, ίσως «ακυρωθεί»: στο 3.40 κυκλοφορεί.

Να σημειώσω πάντως, και δεν ήταν τυχαία η εισαγωγή πιο πάνω, ότι δεν βλέπω άσο, κι ας είμαστε αήττητοι με τους Σλοβένους (3-3-0 σε επίσημα και φιλικά). Αήττητη στα τελευταία επτά, μόλις στο τελευταίο (με το Κόσοβο) δέχθηκε γκολ στο εν λόγω διάστημα και η επάνοδος του παιχταρά Ίλισιτς της Αταλάντα κάνει τη διαφορά. Άγνωστο αν θα παίξει ο τρομερός κίπερ Ομπλακ, που έλειψε αιφνιδίως από το ματς με τους Κοσοβάρους. Γκολ μάλλον θα φάμε, ο Ίλισιτς δεν σκοράρει τόσο αλλά πασάρει…

Μάθε παιδί μου… άμυνα

Τρία ματς απόψε για την Euroleague, με μικρότερο -στοιχηματικά- ενδιαφέρον από ό,τι χθες. Όντως, έτσι;

Η Μακάμπι (3-5) έχει 11/13 ήττες στη Μαδρίτη την εποχή της Euroleague, η τελευταία από τις δύο νίκες της ήρθε πριν από δέκα χρόνια, τον Μάρτιο του 2010 για το top-16 με τον Πίνι Γκέρσον στον πάγκο, τον Ντέιβιντ Μπλου να… σκοτώνει τη «βασίλισσα» με τρίποντα κι έναν γνωστό μας, τον Στέφαν Λάσμε, να κάνει ονειρεμένο ματς. Έκτοτε, εννέα σερί άσοι. Η Ρεάλ (4-4) έκανε τρίτη σερί νίκη, στο Βελιγράδι, δείχνει να έχει βρει φόρμα αλλά η Μακάμπι έρχεται από το καλύτερο φετινό της ματς και το 85-57 επί της αγνώριστης Ζάλγκιρις. Ρίχνει το βάρος στην άμυνα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ενώ οι ήττες των Ισραηλινών, και οι πέντε ως τώρα, ήταν οριακές, πλην του -10 από τη Φενέρ. Επιλογή προς… τα κάτω το line, συν αβάτζο στη Μακάμπι, σε ένα ρισκαδόρικο combo.

Τίποτε στα άλλα δύο. Να πω την αμαρτία μου, το ματς της Αλμπα (1-5) με τη Βιλερμπάν (1-5) προς το διπλό το βλέπω αλλά δεν έχω επιχειρήματα να γράψω, πλην του ενστίκτου μου. Και οι Γάλλοι δεν είναι καλά στα τελευταία, έχασαν εύκολα και σκόραραν λίγο. Το, δε, ματς της Αρμάνι (3-2) με τον Ερυθρό Αστέρα (3-5) στο Μιλάνο, όπου οι Σέρβοι έχουν 3/3 νίκες, είναι μπερδεμένο μετά τα πολλά κρούσματα που είχαν οι Λομβαρδοί. 

Nίκος Μποζιονέλος