Γνωριζόμαστε από κάπου;

Ιγκόρ Τούντορ και Νίκο Κόβατς δεν συνυπήρξαν, σχεδόν, ποτέ και πουθενά. Κροάτες αμφότεροι, με επτά χρόνια διαφορά γεννημένοι. Ο πρώτος γέννημα θρέμμα, ο δεύτερος, ο μεγαλύτερος, γερμανογεννημένος, γερμανοθρεμμένος. Ως ποδοσφαιριστές, ο μόνος κοινός τόπος τους ήταν η «χρβάτσκα». Εκεί ναι, μαζί, λογίζονταν ενεργοί στο rotation των Βαλκάνιων για περίπου μια δεκαετία, παίζοντας στα τελικά δύο μεγάλων διοργανώσεων, στο Euro 2004 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Μετά από δαύτο, ο Τούντορ, αποσύρθηκε από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, αφού το κορμί του ήταν αδύνατον να αντέξει πρόσθετη επιβάρυνση. Δύο χρόνια αργότερα, αποσύρθηκε γενικά. Ουσιαστικά, έστω από το κορυφαίο επίπεδο, τον είχε τελειώσει το 2005, ο Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος ως προπονητής της Γιουβέντους τον είχε ξεγράψει, στέλνοντάς τον δανεικό στη Σιένα. Και αυτό για χάρη του αδερφού του Νίκο Κόβατς, του Ρόμπερτ, ενός «πιο τακτικά οργανωμένου κεντρικού αμυντικού», όπως ο Ιταλός προπονητής είχε δικαιολογήσει την επιλογή του. 

Ο Ρόμπερτ είναι πλέον στο πλευρό του αδερφού του, στο προπονητικό του επιτελείο στην Ντόρτμουντ. Και οι δυο τους, απόψε, στο Τορίνο, θα αντιμετωπίσουν τον συμπατριώτη τους στην πρεμιέρα της League Phase του Champions League. Μετά κόπων και βασάνων παρέμεινε στον πάγκο των «μπιανκονέρι» ο Τούντορ. Πιο ομαλή η παραμονή του Κόβατς σε αυτόν των Βεστφαλών, αμφότεροι εκκινώντας το καλοκαίρι την πρώτη πλήρη προπονητική χρονιά τους σε Γιουβέντους και Ντόρτμουντ αντίστοιχα. Οι καταβολές τους, η φιλοσοφία τους, το στιλ τους, διαφορετικό. Απ' όταν φορούσαν ακόμη τα εξάταπα. «Αν έβαζες προπόνηση πρωί, ο Ιγκόρ γκρίνιαζε γιατί θα ήταν πρωί. Αν την έβαζες απόγευμα, πάλι θα γκρίνιαζε γιατί θα έχανε το μεσημέρι του. Ο Νίκο, δεν θα γκρίνιαζε ποτέ», το σχόλιο του Ζλάτκο Κράνιτσαρ, σε ανύποπτο χρόνο, στη διετία που ο ίδιος διατέλεσε εκλέκτορας της Κροατίας (2004-06). Easy going, σε όλα του ο Τούντορ, ιταλικής φιλοσοφίας ποδοσφαιρικά, εξαιρετικός διαδρομιστής στον χώρο, κατάφερε χωρίς να έχει να επιδείξει τίποτα το ιδιαίτερο στην προπονητική του σταδιοδρομία να βρίσκεται στα ηνία της ομάδας που υπηρέτησε για περισσότερο διάστημα στην ποδοσφαιρική καριέρα του. 

Μοναδική προσφορά* για τoν Ολυμπιακό στο Champions League!

Άλλη πάστα ο Κόβατς. Περισσότερο ταιριαστός έστω και με το στερεότυπο της γερμανικής κουλτούρας. Λογικό βάσει καταβολών και παραστάσεων. Και οι δυο, έχουν ξεκινήσει τη σεζόν καλά. Ο Τούντορ μετράει το απόλυτο ύστερα από τρεις αγωνιστικές στη Serie A, με την τελευταία, πιο επιβλητική και πιο ηχηρή επικράτηση να έρχεται το Σάββατο στο Derby d’ Italia κόντρα στην Ίντερ. Μόνη ως τώρα μουτζούρα της Ντόρτμουντ του Κόβατς, η ισοπαλία της πρεμιέρας της Bundesliga κόντρα στη Ζανκτ Πάουλι, όπου το 1-3 στο 85’, έγινε 3-3 στο φινάλε. Ως προπονητές, οι δύο τους, μόνο μια φορά έχουν βρεθεί αντιμέτωποι. Στις αρχές του περασμένου Αυγούστου, σε ένα φιλικό στη Βεστφαλία, με την «Κυρία» να επικρατεί με 2-1.

Απόψε, θα είναι η πρώτη τους φορά σε επίσημο επίπεδο. Αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι. Εμπιστοσύνη, για διαφορετικούς λόγους, δεν έχω σε κανέναν. Ούτε στις ομάδες τους. Ούτε στο ποδόσφαιρο που κηρύττουν. Το δείγμα και των δύο στη σεζόν, μικρό και όχι ισοβαρές στα μάτια μου. Αλλά το στοίχημα είναι πάνω και κύρια αποδόσεις. Και φωτογραφία της στιγμής. Η φόρα που μοιάζει να έχει η Γιουβέντους, προφανής. Ο τρόπος, πλέον, παιχνιδιού της, ταιριάζει ναι, στον διαχρονικό της Ντόρτμουντ, αλλά εδώ η έδρα (μπορεί να) παίξει ρόλο. Συγκερασμός αυτών, η αγορά της συνδυαστικής επιλογής του 1Χ με το G/G, η οποία και ξεπερνάει τον διπλασιασμό. Αν και, αναλόγως τιμολογημένος, ακόμη και ο νέτος σκέτος άσος είναι δελεαστικός.