Για να είσαι αλεπού στο στοίχημα
Τα «συστήματα» πάντα εξιτάρουν και παρακάτω θα κάνουμε συνοπτική αναφορά σε ορισμένα από εκείνα που έμειναν στην ποδοσφαιρική ιστορία.
Είτε για την πρωτοπορία που έφεραν, είτε διότι κυριάρχησαν για πολλά χρόνια διεθνώς. Και εν τέλει πως ένα ποδοσφαιρικό σύστημα μπορεί να μας δώσει... κατεύθυνση για το τι να παίξουμε στο στοίχημα. Στο άρθρο που ανοίξατε λοιπόν, η συντακτική ομάδα του Foxbet.gr θα καταπιαστεί με τα εξής:
Πριν προχωρήσουμε όμως, επιβάλλονται κάποιες συμπυκνωμένες διευκρινίσεις.
Το 4-2-3-1, το 5-3-2 και όλα τα υπόλοιπα δεν είναι συστήματα. Είναι απλώς σχηματισμοί, που μας βοηθάνε να αποκτήσουμε εικόνα για τους χώρους που θα κινηθεί, σε γενικές γραμμές, κάθε παίκτης. Οι ομάδες δουλεύουν στην τακτική. Οι παίκτες δουλεύουν στην ατομική τακτική, οι τρεις γραμμές δουλεύουν ξεχωριστά και όλα αυτά έρχονται κάποια στιγμή και συντίθενται στην ομαδική τακτική.
Στην τακτική έρχεται να «κουμπώσει» ο σχηματισμός και όχι το αντίθετο. Κατά συνέπεια, σχηματικά θα μπορούσαμε να γράψουμε: ομαδική τακτική + σχηματισμός = σύστημα ποδοσφαίρου. Αν δείτε σε γράφημα πριν τον αγώνα, ότι δύο ομάδες εκκινούν με τον ίδιο σχηματισμό, αυτό δε σημαίνει ότι παίζουν με τον ίδιο τρόπο.
«Πυραμίδα» (2-3-5)
Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε οφσάιντ. Επόμενο ήταν να τοποθετούνται πολλοί παίκτες από τη μέση και μπροστά, σε μία «ανάποδη πυραμίδα». Άλλωστε το παιχνίδι παιζόταν κυρίως με βαθιές μπαλιές και η αμυντική τακτική ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.
Αντίστροφη «πυραμίδα», WM και κατενάτσιο (5-3-2)
Κάπου στα 1930, ο κόουτς της Άρσεναλ Τσάπμαν, αποφάσισε να φέρει τη βάση της πυραμίδας μπροστά από το τέρμα. Στη συνέχεια, άλλοι Άγγλοι αφαίρεσαν ακόμα ένα παίκτη από την επίθεση, για να ελέγξουν το κέντρο. Κάπως έτσι «γεννήθηκε» ένα νέο σύστημα, τύπου 2-3-3-2. Έμοιαζε σαν ένα WM και εξασφάλιζε μεγαλύτερη ισορροπία.
Οι Ιταλοί «έχτισαν» πάνω του. Αποφάσισαν ότι χρειάζονται τρία σέντερ μπακ που θα μαρκάρουν παίκτες, άρα οι πρώτοι ακραίοι έπρεπε να οπισθοχωρήσουν για να κλείνουν χώρους. Αυτό κατέληξε στο περίφημο κατενάτσιο, που οδήγησε σε επιτυχίες την Ίντερ του Χελένιο Ερέρα. Ο Χερέρα, πιστώνεται, μάλλον, και την πρώτη σύλληψη ενός ελεύθερου παίκτη που έκοβε μπαλιές στο χώρο και κινείτο αυτόνομα, αλλά μυαλωμένα, στη δημιουργία. Όταν οι Ιταλοί οπαδοί είδαν αυτή την καινοτομία άρχισαν να φωνάζουν «libero» (μτφ. ελεύθερος).
Ολλανδικό «total football» και μετεξέλιξη σε 4-3-3
Προπάτορές του ήταν Άγγλοι. Ο Άγιαξ και η εθνική Ολλανδίας του Ρίνους Μίχελς, όμως, ήταν οι ομάδες που του έδωσαν πλήρη μορφή, με δύο αρχές:
Με αυτόν τον τρόπο «μεγάλωναν» το γήπεδο στη φάση κατοχής. Αντίστοιχα, σε φάση άμυνας πρωτο-εφάρμοσαν το pressing ψηλά. Ο Κρόιφ, όταν αποσύρθηκε, έγινε «ιεραπόστολος». Με αυτή τη φιλοσοφία έχτισε τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, σχηματοποιώντας το σε ένα 4-3-3, που αποτελεί «ευαγγέλιο» του ολλανδικού ποδοσφαίρου.
«Ιερό» 4-4-2 των Άγγλων, ή... «Four four f*#king two»
Αν υπάρχει σύστημα που έχει συνδεθεί με το αγγλικό ποδόσφαιρο, δεν είναι άλλο από το 4-4-2. Αξέχαστο άλλωστε και στην cult ταινία «Mike Basset: England Manager». Η βασική μορφή του είναι το λεγόμενο «Ball» ή «Line», με δύο σέντερ μπακ στην ευθεία (απαρχή του τεχνητού οφσάιντ) και ακραίους χαφ σχεδόν πάνω στη γραμμή, να επιδιώκουν σέντρες για δύο υψηλόσωμους φορ.
Αργότερα, υπήρξαν παραλλαγές, με τον έναν ακραίο να μπαίνει πιο μέσα, δημιουργώντας χώρο για τον μπακ, απ’ όπου προήλθε η κίνηση overlap. Επίσης, ο ένας επιθετικός σταδιακά έγινε πιο ευκίνητος, ώστε να ανοίγει χώρους και να εκτελεί από μακριά ή σε επαναφορές, δημιουργώντας τη θέση του «δεύτερου επιθετικού».
Νταλγκλίς και Φέργκιουσον ήταν εκείνοι που απέδωσαν το 4-4-2 καλύτερα από όλους και «ανάγκασαν» το ποδοσφαιρικό στερέωμα τις δεκαετίες 1980 και 1990 να το υιοθετήσει.
Αναφοράς επί του 4-4-2 χρήζει και μια... Ιταλίδα, η Μίλαν. Τόσο στα τέλη του ’80 με τον Αρίγκο Σάκι, όσο και τα πρώτα χρόνια του 2000 με τον Αντσελότι, περίοδοι που κυριάρχησε, έπαιξε με αυτό. Την πρώτη φορά στην κλασική μορφή, την δεύτερη με την εφεύρεση του ρόμβου που κάποια στιγμή κατέληξε σε 4-3-2-1 λόγω αυξημένης ηλικίας στο ρόστερ, αλλά και πάλι αμυνόταν σε 4-4-2.
Κάτι που, ίσως, λίγοι έχουν σκεφτεί είναι ότι σε αυτό χρωστάμε μερικά από τα ωραιότερα επιθετικά δίδυμα της ιστορίας, όπως Νταλγκλίς-Ρας, Παπέν-Καντονά, Ρομάριο-Στόιτσκοφ, Ριβάλντο-Ρονάλντο, Ανρί-Μπέργκαμπ.
Πολυκοσμία στα χαφ, Special One και 4-2-3-1
Στα μέσα του 2000, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο αλλάζει. Η τεχνολογική έκρηξη έριξε βάρος στα όργανα μετρήσεων, τη φυσική κατάσταση και την ταχυδύναμη και σε συστήματα για επικράτηση στις ατομικές μονομαχίες. Οι περισσότερες ομάδες θυσίασαν τεχνίτες, όπως τα κλασικά «δεκάρια» και τους προαναφερθέντες «δεύτερους επιθετικούς», για να προσθέσουν δύναμη και «πνευμόνια».
Αρκετοί συνέβαλαν, αλλά ο Ζοσέ Μουρίνιο δικαιούται την πρωτοκαθεδρία. Ξεκίνησε από σφικτό 4-4-2 σε ρόμβο στην Πόρτο και φτάνοντας στην Τσέλσι γέμισε το κέντρο με «εργάτες», αφήνοντας τον Ντρογκμπά να μάχεται μόνος του, σε ένα αμυντικογενές 4-3-3 που μετατρεπόταν σε 4-5-1, το οποίο εφάρμοσε και στην Ίντερ.
Η άφιξή του στη Ρεάλ σηματοδότησε την καθιέρωση του 4-2-3-1, με δύο κόφτες, ακραίους που βοηθούσαν τα μπακ και…επιτελικούς τύπου Οζίλ. Για μία δεκαετία το 4-2-3-1 κυριάρχησε απόλυτα, ενώ ακόμα και σήμερα είναι στις πρώτες επιλογές.
Η απάντηση της Μπαρτσελόνα με το «τίκι τάκα» και το 4-6-0. Τα «παιδιά» του Κρόιφ, με μαέστρο τον Γκουαρντιόλα, είχαν άλλη άποψη για την κυριαρχία στο κέντρο. Εκμεταλλευόμενη μία χρυσή γενιά της ακαδημίας, η Μπαρτσελόνα μας σύστησε την άμυνα μέσω κατοχής μπάλας, σαφώς επηρεασμένη από το total football, το οποίο εξέλιξε σε σύστημα χωρίς κλασικό φορ, αλλά με 5-6 παίκτες να πατούν ταυτόχρονα περιοχή.
Επαναλαμβανόμενες, μικρές, εκνευριστικά εύστοχες μεταβιβάσεις και ανέβασμα όλων των γραμμών στο αντίπαλο μισό, ήταν η συνταγή της επιτυχίας, που στηρίχτηκε στην ταυτόχρονη παρουσία παικτών όπως οι Πουγιόλ, Άλβες, Τσάβι, Ινιέστα και βέβαια ο Λιονέλ Μέσι.
Ο ποδοσφαιρικός κόσμος μοιραζόταν, πλέον, στο δίλημμα position ή possession (κατοχή ή τοποθέτηση) και στο πόσο proactive ή reactive είναι κάθε ομάδα (ομάδα που δημιουργεί ή ομάδα που καιροφυλακτεί για λάθη).
Τα τελευταία χρόνια το ποδόσφαιρο είναι σε μεταβατικό στάδιο. Δεν υπάρχει σύστημα που κυριαρχεί, αλλά συνδυασμοί επιμέρους τακτικών.
Από τη νέου τύπου «πυραμίδα» του Γκουαρντιόλα στη Σίτι, μέχρι την ολική επαναφορά της τριάδας στην άμυνα σε πολλές κορυφαίες ομάδες και τους ασύμμετρους σχηματισμούς του Νάιγκελσμαν στη Λειψία, είναι εμφανές ότι οι τεχνικοί «ψάχνονται».
Καλύτερο σύστημα ούτε υπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Οι προπονητές παίρνουν παίκτες για να εφαρμόσουν το σύστημα που θέλουν. Καθένα έχει πλεονεκτήματα και τρωτά σημεία και η επιτυχία, ή μη στην εφαρμογή του εξαρτάται από εκατοντάδες παράγοντες. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι τα εφαρμόζουν άνθρωποι, όχι αλγόριθμοι μιας παιχνιδομηχανής ή ενός manager game.
Γι’ αυτό κι οι Ολλανδοί απέχουν χιλιόμετρα από το total football κι ας είναι οι «νόμιμοι κληρονόμοι». Η Μπαρτσελόνα χωρίς τους Πουγιόλ-Τσάβι-Ινιέστα στον άξονα δεν έχει αποδώσει ούτε κάτι κοντινό στο τίκι τάκα. Ο Μουρίνιο, χωρίς παίκτες να «σκίζονται» γι’ αυτόν, έπεσε…κατηγορία. Και ο Γκουαρντιόλα ξόδεψε το… ΑΕΠ μιας μικρής χώρας για να καταφέρει να δώσει στη Μάντσεστερ Σίτι το πολυπόθητο Champions League, παίζοντας, συχνά, ποδόσφαιρο σκοπιμότητας.
Επίσης, δεν υπάρχουν εξ’ ορισμού αμυντικά ή επιθετικά συστήματα. Οι επιμέρους τακτικές και τα χαρακτηριστικά των παικτών, μαζί με τη φιλοσοφία του προπονητή, ευθύνονται για αυτό.
Δίνοντας -τελικά- μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, δεν θα σας κάνουμε σοφότερους είναι η αλήθεια. Προφανώς και ο τρόπος που αγωνίζεται μια ομάδα, μας δίνει... πάτημα για το πως να προσεγγίσουμε στοιχηματικά τα παιχνίδια της.
ΟΚ, το γεγονός πως παίζει με συγκεκριμένο τρόπο, δεν μπορεί να προδικάσει το τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί όμως να αποτελέσει οδηγό, για να κάνουμε παιχνίδι με τα γκολ. Για παράδειγμα, η Μάντσεστερ Σίτι του Γκουαρντιόλα με τον τρόπο που παίζει, μας επιτρέπει να κοιτάξουμε αποδόσεις σε εναλλακτικά lines των over. Αντίστοιχα, τα «παραδοσιακά» επιθετικογενή συστήματα της Μπάγερν Μονάχου, σπάνια θα «κρατήσουν» ένα παιχνίδι στο under 2,5.
Παρεπιπτόντως, τα παραπάνω δεδομένα, είναι και μερικά από τα στοιχεία που αξιολογούν οι συντάκτες του Foxbet.gr για να σας προσφέρουν καθημερινά τα προγνωστικά τους. Μπορείτε εύκολα να μεταφερθείτε σε αυτά, πατώντας τα κουμπιά που σας ενδιαφέρουν παρακάτω.
Οι σημερινές μας προτάσεις
Αυτό που πρέπει να κρατήσετε όμως, είναι πως την επόμενη φορά που θα είστε έτοιμοι να ρίξετε ανάθεμα στον προπονητή της ομάδας σας επειδή δεν έπαιξε με τον τάδε τρόπο, ίσως πρέπει να το ξανασκεφτείτε.
Ακολουθήστε μας στα social Media
Καλύτερες Στοιχηματικές Εταιρίες στην Ελλάδα
Auto & Partial Cash Out* Βελτιωμένο Bet Builder* ΣΤΟ ΠΑΡΑ1 & Boost Νίκης
Ενισχυμένες* Αποδόσεις Επιστροφή στο 0-0 Cash Out* (Partial, Auto & Stop Loss) 
Άμεσο cash out* Ικανοποιητικές αποδόσεις Πλήθος ειδικών στοιχημάτων 
Φτιάξτε Αγορά Υπηρεσία Live Streaming* Μερικό, Ολικό & Αυτόματο Cash Out* 
Ποδόσφαιρο
Μπάσκετ
Όλα
