Ο αγώνας της όπερας (μέρος E)

Ο Μόρφυ είχε λατρεία με την όπερα αλλά και την κλασική μουσική. Αιτία φυσικά η μητέρα του την οποία θαύμαζε και αγαπούσε. Πολλοί λένε πως αν ο Μόρφυ είχε ασχοληθεί με την όπερα ως συνθέτης, θα ήταν ανεπανάληπτος. Τον Οκτώβριο (για άλλους τον Νοέμβριο) του 1858 ο Μόρφυ βρέθηκε στην Italian Opera House του Παρισιού για να παρακολουθήσει φυσικά όπερα. Στο διάλλειμα της παράστασης έγινε ορατός από δύο ευγενής της εποχής που έμειναν  στην ιστορία λόγω του Μόρφυ. Ο Γερμανός δούκας Κάρλ του Μπρόνσγουικ και ένας Γάλλος αριστοκράτης, ο κόμης του Ισουάρ, δύο απλά ταλαντούχοι σκακιστές. Τον προσκάλεσαν στο θεωρείο τους το οποίο ήταν υπερβολικά κοντά στη σκηνή σε σημείο που όπως γράφτηκε «θα μπορούσες να φιλήσεις την πριμαντόνα».  Όρεξη για σκάκι δεν είχε ο Μόρφυ καθώς το μυαλό του ήταν στην όπερα αλλά δεν ήθελε να προσβάλει και τους δύο ευγενείς.

Στο θεωρείο τους οι δύο γαλαζοαίματοι είχαν σκακιέρα την οποία έστησαν αμέσως, τράβηξαν τις κουρτίνες και η παρτίδα άρχισε. Λευκά ο Μόρφυ,  μαύρα οι δύο τους επιλέγοντας «άμυνα Φίλιντορ». Καθώς εξελισσόταν ο αγώνας  άρχισε και το δεύτερο μέρος της όπερας, με τους ευγενείς να φωνάζουν δυνατά κατά την διάρκεια της συνεργασία τους στην παρτίδα, σε σημείο που η πριμαντόνα της σκηνής κοίταζε με απορία προς το θεωρείο τους.

Οι φωνές εξακολουθούσαν, όσοι βρίσκονταν επί σκηνής έστρεφαν το βλέμμα τους στο θεωρείο  προσπαθώντας να καταλάβουν τι στο καλό συνέβαινε εκεί μέσα. Το τι τελικά έγινε μάλλον το υποπτεύεστε. Το σκακιστικό ένστικτο του Μόρφυ σε συνδυασμό με την ανυπέρβλητη γνώση και κατανόηση του τι σημαίνει χρόνος (βιαζόταν να τελειώσει για να απολαύσει την όπερα), ανάπτυξη και θυσία σε μια ανοιχτή θέση, κατέληξε στην «σφαγή της όπερας», (ματ σε 17 κινήσεις με πύργο και αξιωματικό καθώς όλα τα άλλα τα είχε θυσιάσει),  με τους δύο ευγενείς στο τέλος απογοητευμένους να μην ξέρουν ούτε το πως έχασαν, ούτε το πως να κρυφτούν αλλά ούτε και το πώς να δικαιολογήσουν την φασαρία που έκαναν. Απολαύστε πώς ένας σκακιστής αντί για τον καμβά, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ζωγραφίσει εξίσου πανέμορφα σε 64 τετράγωνα.

The opera game

Η ιστορία του Πωλ Μόρφυ και της ιστορικής παρτίδας  ενέπνευσε και την 7^η τέχνη. Αναμένουμε την πρεμιέρα της ταινίας σε ελάχιστες μέρες (βιογραφική, ντοκιμαντέρ, δράμα) «The Opera Game», με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Πωλ Μόρφυ τον Μπλάιν Κερν ΙΙΙ (Ο τέλειος συνοδός, Γενέθλια Θανάτου).

Δίκαια ίσως θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τον Μόρφυ και «κουρέα των ευγενών» καθώς η όπερα που πήγε να παρακολουθήσει ήταν ο «Κουρέας της Σεβίλλης». Το έργο του Τζοακίνο Ροσίνι που σύνθεσε και έκανε πρεμιέρα στις 20 Φεβρουαρίου το 1816 στο «Τεάτρο Αρζεντίνα» της Ρώμης. Αυτά είχα να σας γράψω για αυτή την παγκόσμια φυσιογνωμία, όμοια της οποίας δεν έχει εμφανιστεί αναλογικά από τότε. Όμως ζητούμενο από κάποια στιγμή και μετά είναι και το ποδόσφαιρο.

Στη Σεβίλλη λοιπόν αναμένουμε στην επανέναρξη του Ισπανικού πρωταθλήματος με το μέγα ντέρμπι της πόλης ανάμεσα στη Μπέτις και την Σεβίλλη. Ένα ντέρμπι όμως που αναμένεται να είναι ίσως άχαρο, μάλλον παγερό, φοβισμένο και επηρεασμένο στην ολότητά του από την υγειονομική καταιγίδα που έπληξε το πλανήτη και βέβαια την Ιβηρική προεξέχοντος της Ισπανίας. Αναμένουμε πάντως με προσμονή αυτόν τον ιδιαίτερο αγώνα, αλλά και με επιφύλαξη λόγω των ιδιαίτερων και πρωτόγνωρων συνθηκών που θα επικρατήσουν. Ένα τέτοιο ντέρμπι χωρίς θεατές δεν θα είναι φαί  χωρίς αλάτι, αλλά φαί χωρίς.. φαί. Θα υπάρξει άραγε ο κουρέας «Φίγκαρο»;

Το έργο αυτό του Ροσσίνι, είναι διαχρονικά ένα από τα σπουδαιότερα κομμάτια της κωμικής μουσικής, αλλά ελπίζω να μην είναι κωμικό το θέαμα στο ντέρμπι. Η όπερα του Ροσσίνι αποτελείτε από δύο λιμπρέτα, άρα δύο ημίχρονα όπως στο ντέρμπι. Ελπίζω λοιπόν στα δύο λιμπρέτα, οι δύο ομάδες να σκοράρουν ως ακόμα ασυντόνιστες αμυντικά. Οι αγορές βέβαια δεν έχουν ανοίξει ακόμα διότι η αρχή του πρωταθλήματος δεν έχει επισημοποιηθεί ωστόσο δεν θα αλλάξω άποψη όποτε και αν ξεκινήσει. Και βέβαια αναμένουμε την επανέναρξη ταυτόχρονα με την εξέλιξη στην υπόθεση «Οίκος», στην οποία προέκυψαν νέα στοιχεία και για άλλο στημένο ματς πέρυσι (Χετάφε – Βιγιαρεάλ).