NBA 2016-17: Δυτική Περιφέρεια, Northwest Division

Πέρυσι λίγο έλειψε η Division αυτή να βγάλει ομάδα στους τελικούς του NBA. Φέτος προβλέπονται ανακατατάξεις. Νέα εποχή στην Oklahoma, που μετά την φυγή του Durant έμεινε μόνο με τον Westbrook και δύσκολο να κάνεις πρόβλεψη για το τι θα καταφέρουν μέσα στη σεζόν. Δεύτερη χρονιά ανοικοδόμησης και “χτισίματος” για τους Blazers που πέρυσι πάντως τα κατάφεραν περίφημα και έφτασαν μέχρι το δεύτερο γύρο των play-offs. Οι υπόλοιπου αποτελούν τους 3 “μικρούς” της Division, με το μέλλον των Timberwolves ίσως για φέτος να έχει μέσα και play-offs. Στο νήμα δεν μπήκαν πέρυσι στα play-offs οι Jazz, ίσως φέτος είναι η χρονιά τους. Σε προσπάθεια ανάκαμψης και οι Nuggets, που και φέτος θα στηριχθούν σε νεανικό ρόστερ.

Northwest Division NBA-  Οι ομάδες

Oklahoma City Thunder

Τι έκαναν πέρυσι: Έφτασαν τους Warriors στα όρια τους, τους ξάπλωσαν στο πάτωμα, αλλά δεν μπόρεσαν να τους δώσουν την χαριστική βολή. Έκαναν μια αξιόλογη regular season και τελείωσαν με ρεκόρ 55-27 στην 3^η θέση. Στα play-offs απέκλεισαν εύκολα τους Mavericks, σχετικά εύκολα τους Spurs, δεν τα κατάφεραν όμως με τους Warriors στον τελικό. Το 1-3 υπέρ τους έγινε 4-3 και οι Thunder έμειναν εκτός των τελικών του NBA.

Τι κρατάνε: Όλη η χρονιά κρίνεται με θετικό πρόσημο. Οκ, στόχος ήταν οι τελικοί του ΝΒΑ, αλλά και ως εκεί που πήγαν, μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία. Σε ατομικό επίπεδο, ο Steven Adams μεγάλωσε και πλέον δείχνει ότι είναι ο center που έψαχναν τόσα χρόνια οι Thunder. Το κακό είναι ότι μόλις βρήκαν τον center, έχασαν τον Durant. Επίσης κρατάνε και τα triple double του Westbrook, που πέρυσι έκανε την καλύτερη σεζόν του στο NBA. Στα θετικά και η πολύ καλή πρώτη χρονιά του Donovan στον πάγκο τους.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Τον τρόπο με τον οποίο αποκλείστηκαν από τους τελικούς. Ήταν τόσο κοντά κι όμως δεν τα κατάφεραν. Βρέθηκαν μπροστά με 3-1, αλλά οι Warriors βρήκαν τα αποθέματα να γυρίσουν τη σειρά. Την φυγή του Durant. Αυτό ήταν το χειρότερο σενάριο για τους Thunder για το καλοκαίρι που πέρασε και το είδαμε να παίρνει «σάρκα και οστά».

Αποχωρήσεις: Έχασαν τους 2 από τους 3 καλύτερους τους παίχτες φέτος το καλοκαίρι. Ibaka και –σίγουρα- Durant, δε θα βρουν εύκολα. Ο πρώτος ήταν στυλοβάτης στην άμυνα και σταθερή λύση στο επιθετικό κομμάτι κάτω από τη ρακέτα. Ο δεύτερος ήταν ο… Durant. Έφυγαν κι άλλοι, αλλά περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Τα νέα πρόσωπα: Αποκτήθηκε ο Oladipo, ένας παίχτης που θα βοηθήσει στην περιφέρεια, ενώ από τα υπόλοιπα ονόματα που ήρθαν στην Oklahoma, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τον Sabonis. Καλή προσθήκη και μάλλον βασικός στη θέση 3, ο Illyasova.

Ο σταρ: Κάποτε στην ομάδα έπαιζαν Westbrook, Harden, Durant, Ibaka (καμιά φορά σκέφτομαι το ενδεχόμενο οι 4 τους να είχαν μείνει στην Oklahoma). Πλέον ο Russell παίζει μόνος του και θα είναι το αφεντικό στην Chesapeake. Προς τιμήν του, στις 4/8 υπέγραψε επέκταση 3 ετών με τους Thunder.

Πλεονεκτήματα: Τι να γράψεις τώρα εδώ; Έχουν σίγουρα τον –κατά πολλούς- καλύτερο PG στη λίγκα. Και με τις περσινές του εμφανίσεις, δείχνει ότι εκτός από το σκοράρισμα, ξέρει και να δημιουργεί (τελείωσε με 10.4 ασίστ Μ.Ο πέρυσι). Ο Adams εξελίσσεται σε πολύ καλό center και αν μπορέσει να ξεπεταχτεί γρήγορα ο Sabonis, ίσως αποτελέσουν ένα αξιόλογο δίδυμο ψηλών. Έχοντας δώσει τα διαπιστευτήρια του πέρυσι, υπάρχει και ένας καλός κόουτς στον πάγκο.

Μειονεκτήματα: Έφυγε ο KD και είναι φανερό ότι η ομάδα πρέπει να χτιστεί από την αρχή. Η ομάδα είχε μάθει τόσα χρόνια να παίζει με τους Westbrook και Durant και πλέον θα πρέπει βρει τους πόντους του 2^ου, από αλλού. Μικρό το καλό rotation, τόσο στην περιφέρεια, όσο και στη ρακέτα.

Προσδοκίες για φέτος: Σίγουρα οι τελικοί του NBA θα πρέπει να μοιάζουν σαν ένα μακρινό όνειρο. Οι Thunder λογικά φέτος θα δουν πως θα κινηθούν στην πρώτη μετά-Durant χρονιά και ίσως του χρόνου με 1-2 προσθήκες γίνουν και πάλι challenger, ή αν δεν τους βγει, δεν αποκλείεται του χρόνου να ξεκινήσουν την ανοικοδόμηση.

Portland Trail Blazers

Τι έκαναν πέρυσι: Ένα μικρό θαύμα. Μπορεί να διέλυσαν την 5-άδα τους πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά ξάφνιασαν τους πάντες. Με ηγέτη τον Damian Lillard (ο μόνος που έμεινε από την προπερσινή χρονιά), έπαιξαν τρομερό μπάσκετ, ειδικά στη Rip City και τερμάτισαν στην 5^η θέση με ρεκόρ 44-38. Στα play-offs και κόντρα σε όλα τα προγνωστικά απέκλεισαν στον πρώτο γύρο τους Clippers, πριν ηττηθούν στο δεύτερο από τους Warriors.

Τι κρατάνε: Φυσικά όλη η σεζόν κρίνεται θετικά και θα αποτελέσει οδηγό και για φέτος. Όλες οι προσθήκες που έγιναν, ήταν μια προς μια επιτυχημένες και άπαντες προσέφεραν. Προφανώς και για αυτό οι Blazers φέτος το καλοκαίρι δεν κινήθηκαν έντονα στην free agency, για να κρατήσουν την ομοιογένεια με την οποία αγωνίστηκαν πέρυσι. Επίσης, οι ιθύνοντες των Blazers είδαν με μεγάλη ευχαρίστηση την τρομερή βελτίωση του McCollum, που πήρε και το βραβείου του Most Improved Player τη σεζόν που μας πέρασε.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Τίποτα. Ακόμα και στη σειρά κόντρα στους Warriors έπαιξαν πολύ καλό μπάσκετ και δικαιούνταν κάτι καλύτερο από το 4-1 με το οποίο αποκλείστηκαν.

Αποχωρήσεις: Δεν έφυγαν πολλοί. Οι Henderson και Kaman είναι 2 παίχτες που αποχώρησαν και πέρυσι είχαν χρόνο συμμετοχής στο rotation των Blazers.

Τα νέα πρόσωπα: Προσθήκες μια προς μια μελετημένες και φέτος. Πήραν το Napier από τους Magic. Έναν πολύ φιλόδοξο και εξελίξιμο PG. Αποκτήθηκε ο Turner για να προσθέσει δύναμη στην περιφέρεια και τέλος ο Ezeli. Ένας center που υπό άλλες συνθήκες οι Warriors θα στήριζαν πολλά πάνω του. Ελέω Durant αναγκάστηκαν να τον δώσουν και οι Blazers βρήκαν τον center που θα μπορέσει να αποτελέσει καλό δίδυμο ψηλού κοντού με τον Lillard.

Ο σταρ: Ήδη από πέρυσι και με την φυγή των Mathews, Aldridge και Batum, τα κλειδιά της ομάδα παραδόθηκαν εν λευκώ στον Lillard. Όλοι οι Blazers θα είναι αυτός και φέτος.

Πλεονεκτήματα: Η ομάδα πέρυσι έκανε πολύ καλές κινήσεις και παρουσίασε τεράστια ομογένεια. Φέτος οι ιθύνοντες των Blazers φρόντισαν αυτή η ομοιογένεια να μην διαταραχθεί. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο  πλεονέκτημα των Blazers. Έχουν μια από τις δυνατότερες έδρες της λίγκα. Δεν περνάς εύκολα από τη Rip City και αυτό είναι μεγάλο «όπλο» για την ομάδα.

Μειονεκτήματα: Το να πω ότι δεν υπάρχει άλλος παίχτης star, στο επίπεδο του Lillard; Το ανέφερα και πέρυσι στις αρχές της χρονιά και εκτέθηκα ανεπανόρθωτα. Οι Blazers πέρυσι έδειξαν ότι δεν έχουν ανάγκη από all-star players. Και μόνο το γεγονός ότι από τις 8 ομάδες που έφτασαν πέρυσι στα ημιτελικά των περιφερειών, ήταν η μόνη που δεν είχε παίχτη στο all-star game, τα λέει όλα.

Προσδοκίες για φέτος: Με οδηγό την περσινή χρονιά, στόχος είναι σίγουρα τα play-offs και γιατί όχι και η πρόκριση μέχρι τον δεύτερο γύρο. Σίγουρα πάντως άπαντες στη  Rip City θα θελήσουν η ομάδα να παίξει το μπάσκετ που έπαιξε πέρυσι.

Jazz

Τι έκαναν πέρυσι: Μια εξαιρετική σεζόν μετά από χρόνια και λίγο έλειψαν να βρεθούν στα play-offs. Με ρεκόρ 40-42 έχασαν στο νήμα από τους Rockets (41-41) και έμειναν εκτός 8άδας.

Τι κρατάνε: Την ακόμα μια εξαιρετική σεζόν του Hayward. Μπορεί ακόμα ο forward των Jazz να μην έχει γίνει all-star, παραμένει όμως ένας star-player για τους Μορμόνους. Το δεμένο σύνολο που έχουν σαν ομάδα. Αυτό θα είναι ο οδηγός τους και για φέτος.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Τους τραυματισμούς του Favors, που τον άφησαν έξω σε σημαντικά παιχνίδια. Αν είχαν τον βασικό τους 4άρι, ίσως να τα κατάφερναν στο τέλος. Εξάλλου στις λεπτομέρειες χάθηκαν τα play-offs. Το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να δουν καθόλου στο παρκέ την περσινή χρονιά τον Exum. Ο τριτοετής –πλέον- Αυστραλός, στη rookie του σεζόν έπαιξε λίγο και άπαντες περίμεναν να τον δουν πέρυσι. Ένας τραυματισμός όμως τον άφησε εκτός όλη τη σεζόν.

Αποχωρήσεις: Μετά από μια εξαιρετική σεζόν, αποχώρησε από την ομάδα ο Burke. Παρελθόν αποτέλεσε και ο Booker.

Τα νέα πρόσωπα: Αποκτήθηκε ο Hill από τους Pacers. Πιο έμπειρος από τον Burke και θεωρώ ότι θα καλύψει το κενό του. Σημαντική και η προσθήκη του Diaw, αντί του Booker που έφυγε. Ξεχώρισε όμως η υπογραφή του Joe Johnson. Ένας παίχτης που δίνει εξτρά ποιότητα στη θέση 2.

Ο σταρ: Αναμφίβολα ο Hayward. Ειδικά από πέρυσι όπου και επέκτεινε τη συνεργασία του με τους Jazz, είναι το Νο1 στην ομάδα του Salt Lake.

Πλεονεκτήματα: Έχουμε ένα νεανικό ρόστερ, που τρέχει στην άμυνα και έχει αρχίσει να δένει. Πλην του Hill, οι υπόλοιποι 4 παίζουν μαζί την τελευταία 2ετία και αυτό μόνο θετικά μπορεί να έχει. Υπάρχει ποιότητα και λύσεις από τον πάγκο, σε όλες τις θέσεις. Στα συν, το γεγονός ότι ο Hayward εξελίσσεται σιγά-σιγά σε all-star player.

Μειονεκτήματα: Δεν υπάρχει εμπειρία και παραστάσεις από play-offs, να δώσουν το κάτι παραπάνω. Ίσως και για αυτό αποκτήθηκαν φέτος οι Johnson, Hill και Diaw. Να δείξουν το δρόμο στους μικρούς. Μπορεί να υπάρχει αξιόλογο rotation (όπως αναφέρεται στα πλεονεκτήματα), αλλά είναι αυτό. Απλά αξιόλογο. Θέλει δουλειά για να εξελιχθούν σε ομάδα challenger οι Jazz.

Προσδοκίες για φέτος: Εφόσον ο κορμός έμεινε ίδιος, αν έχουν σαν οδηγό την περσινή χρονιά οι Jazz,φέτος στόχος είναι μόνο τα play-offs. Και μετά από 2-3 χρόνια ανοικοδόμησης, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα. Οτιδήποτε λιγότερο, θα θεωρηθεί αποτυχία.

Nuggets

Τι έκαναν πέρυσι: Μια ακόμα μέτρια χρονιά, σε συνέχεια της τελευταία διετίας. Θέλουν δουλειά για να γυρίσουν στην post-season και να θυμηθούν τη χρυσή δεκαετία 2003-2013, όπου τερμάτιζαν πρώτοι στη Northwest και ήταν σταθερά στα play-offs. 11^οι στην περιφέρεια πέρυσι, με ρεκόρ 33-49. Λίγο πιο βελτιωμένοι σε σχέση με πρόπερσι.

Τι κρατάνε: Ομαδικά τίποτα. Βελτίωσαν κατά 3 νίκες το ρεκόρ τους, αλλά αυτό δεν αποτελεί εξέλιξη. Ατομικά, είδαμε μια πολύ καλή rookie σεζόν από τον Mudiay, ενώ ελπίδες για το μέλλον άφησε και ο τριτοετής –πλέον-, Nurkic.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Όλα τα υπόλοιπα. Το γεγονός ότι από τον Farried περίμεναν να γίνει ένας top player, αλλά ο Αμερικάνος δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες που τον ακολούθησαν. Σε ρηχά νερά και ο Chandler, που επίσης δεν έκανε το βήμα παραπάνω. Γενικά, αν και οι πιτσιρικάδες είχαν πρόοδο στην απόδοση τους, οι πιο παλιοί έμειναν στάσιμοι.

Αποχωρήσεις: Το πάρε-δώσε των «σβόλων» ήταν μηδαμινό. Μόνο ο Augustin αποχώρησε από την ομάδα.

Τα νέα πρόσωπα: Ουδείς με εμπειρία από το NBA. Όλες οι προσθήκες ήταν rookies, πιστοί στο δόγμα του rebuilding και φέτος οι Nuggets.

Ο σταρ: Σε μια ομάδα χωρίς έναν έμπειρο παίχτη, θα τοποθετήσω στη συγκεκριμένη θέση τον δευτεροετή Emmanuel Mudiay. Θα ήθελα περισσότερα από τον Farried πέρυσι, για να τον θεωρήσω σταρ της ομάδας. Αντιθέτως ο Mudiay ήδη έκανε πάρα πολλά στη rookie σεζόν του και φέτος τον βλέπω σίγουρα να 20αρίζει τους πόντους του σε Μ.Ο.

Πλεονεκτήματα: Έχουν απλά ένα πολύ νεανικό και εξελίξιμο ρόστερ. Στα συν, θα τους δώσω και το γεγονός ότι παρέμειναν η ίδια ομάδα με πέρυσι. Στο NBA, η ομοιογένεια είναι που φτιάχνει τις μεγάλες ομάδες. Και αυτοί έχουν ξεκινήσει έτσι από την αρχή.

Μειονεκτήματα: Δεν υπάρχει εμπειρία. Δεν υπάρχει κάποιος top player να εμπνεύσει τους μικρούς. Ακόμα και οι «βετεράνοι» που υπάρχουν (Galinari, Chandler, Farried, Nelsson), πέρυσι δεν έκαναν τίποτα αξιόλογο. Θέλει περισσότερη δουλειά και από αυτούς. Αυτοί είναι τα μεγάλα συμβόλαια της ομάδας, αυτοί πρέπει να «μπουν μπροστά».

Προσδοκίες για φέτος: Σίγουρα όχι το να πρωταγωνιστήσουν στη λίγκα. Πήραν ακόμα 1-2 καλούς rookie και το μόνο που περιμένουν είναι να δουν βελτίωση σε ατομικό επίπεδο, σχεδόν από όλο το ρόστερ.

Minnesota Timberwolves

Τι έκαναν πέρυσι: Θα μπορούσαν πολλά περισσότερα από αυτό που κατάφεραν. Δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν ανταγωνιστικό σύνολο και έμειναν εκτός 8άδας. Τουλάχιστον βελτίωσαν το ρεκόρ (29-53, αντί 16-66 που είχαν την πιο προηγούμενη σεζόν) και τη θέση του (13^οι αντί 15^οι).

Τι κρατάνε: Το γεγονός ότι για 2^η σερί σεζόν έβγαλαν τον rookie of the year. Αυτό αφήνει μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Επίσης, την βελτίωση και το RoY (2015), Wiggins, που φέτος εξελίχθηκε σε πολύτιμη μονάδα για τους «λύκους».

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Το γεγονός ο Rubio, αν και φέτος ήταν απόλυτα υγιής, δεν βελτίωσε τα νούμερα του, καθόλου. Οι πολλοί τραυματισμοί τον τελευταίων ετών έχουν σαν αποτέλεσμα, ένας παίχτης που είχε τρομερό potentional στην αρχή της καριέρας του, να μένει στάσιμος.

Αποχωρήσεις: Αν και δεν θα έπαιζε καταλυτικό ρόλο στο παιχνίδι των Timberwolves, δεν περνάει στα ψιλά η αποχώρηση του Garnett. O οποίος μάλιστα κρέμασε τα παπούτσια του το καλοκαίρι που ματς πέρασε. Αυτή λογίζεται και η πιο σημαντική απώλεια για τους «λύκους».

Τα νέα πρόσωπα: «Ψιλοπροσθήκες» έγιναν, ξεχωρίζει ο Aldrich, που θα δώσει μια επιπλέον λύση στους ψηλούς. Σίγουρα θα βοηθήσει και ο Rush, που ήρθε από τους Warriors.

Ο σταρ: Wiggins και Towns αν δουλέψουν ακόμα 1-2 χρονιές, λογικά θα αποτελέσουν τους ακρογωνιαίους λίθους των Timberwolves τα επόμενα χρόνια. Και δεν αποκλείεται να οδηγήσουν τους «λύκους» και πάλι πολύ ψηλά.

Πλεονεκτήματα: Υπάρχει και εδώ ένα ρόστερ γεμάτο από αθλητικότητα και νιάτα. Οκ, για φέτος αυτό δεν προμηνύει κάτι καλό, αλλά αν δουλευτεί σωστά, οι Timberwolves θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια. Ήρθε στον πάγκο ένας προπονητής που ξέρει να φτιάχνει ομάδες και παίχτες. Ο Thibodeau. Και αυτό μόνο θετικά θα φέρει στην ομάδα.

Μειονεκτήματα: Δεν υπάρχει εμπειρία. Και επίσης, λογικά και φέτος δεν θα υπάρχει κίνητρο για την 8άδα, κάτι που όπως και να χει βελτιώνει τους παίχτες. Αυτό βέβαια μπορεί να το αλλάξει ο κόουτς, που γενικότερα δεν του αρέσει να χάνει. Δεν υπάρχει και στους Timberwolves, ο παίχτης ηγέτης.

Προσδοκίες για φέτος: Πέρυσι είχαν βελτίωση σε σχέση με πρόπερσι, αλλά θέλει δουλειά ακόμα για να φτάσουν οι «λύκοι» στην 8άδα. Ενθουσιασμός και εξελιξημότητα υπάρχει στο ρόστερ. Σίγουρα άνθρωποι των Timberwolves θέλουν να δουν κάποια από τα ταλέντα τους να ανεβαίνουν επίπεδο. Τώρα αν έρθουν και τα αποτελέσματα, καλώς να ορίσουν.

L-Train