ΤΙΓΚΡΕΣ - ΣΑΝΤΟΣ ΛΑΓΚΟΥΝΑ

Ανάλυση: Η «μαγική» πορεία στην κανονική διάρκεια του Απερτούρα, στέφθηκε εντέλει με απόλυτη επιτυχία. Δεύτερη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, έφτασε στον τελικό των play offs και τελικά επικράτησε δύσκολα της συμπολίτισσας, Μοντερέι (3-2 συν.). Ομάδα που ανεβάζει στροφές με το… καλημέρα (3 διαδοχικούς τίτλους Απερτούρα), κάτι που και φέτος δύσκολα θα αλλάξει. Ο Φερέτι παρέμεινε στον πάγκο,  με την ομάδα να ενισχύεται σημαντικά στο μεταγραφικό παζάρι. Η επιστροφή του Γκίντο Πιζάρο, ύστερα από το σύντομο πέρασμά του από τη Σεβίλλη, σε συνδυασμό με την επανένταξη του-επίσης γνώριμου-Κινιόνες (Λόμπος-17 γκολ πέρυσι), την ανεβάζουν επίπεδο. Οι Ζινιάκ (40/16 πέρυσι) και Βαλένσια (37/15) παρέμειναν και θα βοηθήσουν την ομάδα να πετύχει και φέτος τους στόχους που έχει θέσει. Μπορεί ανασταλτικά να μην εντυπωσιάζει, όμως όσο σκοράρει με άνεση δεν έχει λόγους να ανησυχεί. Εμφάνισε καλό πρόσωπο στα φιλικά, επικρατώντας των Μονάρκας (4-2) και Πατσούκα (2-0).

Ανάλυση: Στο πρώτο μισό της σεζόν, οι νίκες δεν έρχονταν ούτε με… αίτηση (3-9-5). Δυσκολεύτηκε στο σκοράρισμα, ενώ στην άμυνα υπήρχαν σημαντικές αδυναμίες. Βρήκε ωστόσο το σθένος να αλλάξει τη… μοίρα της στο Κλαουσούρα. Κατετάγη τέταρτη στην κανονική διάρκεια του δεύτερου γύρου, αφού ειδικά μπροστά στο κοινό της έμοιαζε ανίκητη (6-1-1). Οι επιθετικοί Τζανίνι (37/20) και Φουρτς (38/18) όχι μόνο την… πήραν από το χέρι μέχρι τους τελικούς του Κλαουσούρα, αλλά έκριναν με δικά τους τέρματα και τις διπλές-αυτές-αναμετρήσεις. Ο πρώτος αποχώρησε πριν από λίγες μέρες για την Αλ-Αχλί, με τον σύλλογο να μην καλύπτει το κενό του. Αφού λοιπόν επέστρεψε στον θρόνο της ύστερα από τρεις σεζόν (τελευταίος τίτλος το 2015) μπορεί να ελπίζει σε ανάλογη πορεία και φέτος. Δεν εμφανίστηκε ωστόσο συγκεντρωμένη στις δύο φιλικές αναμετρήσεις που έδωσε, γνωρίζοντας ισάριθμες ήττες από τις Σαν Αντόνιο (2-1) και Ρίο Γκράντε Βάλεϋ (3-0).