NBA 2016-17: Δυτική Περιφέρεια, Pacific Division

Πρόκειται για την Division που θα τραβήξει -για πολλούς- τα περισσότερα βλέμματα (και) φέτος μιας και η έλευση του Durant στο Okland καθιστά τους Warriors την πιο must watch see ομάδα για τη σεζόν 2016. Νέα εποχή ξημερώνει στο LA, με τους Lakers να βλέπουν τη ζωντανή ιστορία του club τους, τον Kobe Bryant, να αποχωρεί πέρυσι το καλοκαίρι. Για ακόμα μια χρονιά οι Clippers μπαίνουν με φιλοδοξίες στο πρωτάθλημα του NBA, πριν απογοητεύσουν το κοινό τους (όπως συνηθίζουν κάθε χρόνο) εκεί κατά τα τέλη Απρίλη, αρχές Μάη. Φτωχοί συγγενείς της Division οι Suns και οι Kings, με τους δεύτερους πάντως να διατηρούν ένα πιο ποιοτικό ρόστερ και σίγουρα θα μας απασχολήσουν περισσότερο ελέω Κουφού και Παπαγιάννη.

Pacific Division NBA -  Οι ομάδες

Golden State Warriors

Τι έκαναν πέρυσι: Πολλά και λίγα μαζί. Αρχικά έγραψαν ιστορία. Έγραψαν πολλές ιστορίες βασικά, γιατί αρκετά ήταν και τα ρεκόρ που έκαναν, όλοι όμως κρατάμε και θα θυμόμαστε 1. Το 73-9 στη regular season που ξεπέρασε κατά μια νίκη το 72-10 που είχαν –όχι όποιοι κι όποιοι- οι Bulls του «μέγιστου». «Μεθυσμένοι» από την επιτυχία πήγαν στα play-offs και κει έδειξαν κουρασμένοι. Και αν πέρασαν άνετα τους Rockets, κόντρα στους Blazers χτύπησαν τα πρώτα καμπανάκια. Το 4-1 ήταν πλασματικό. Οι τελικοί με τους Thunder έδειξαν πια ξεκάθαρα ότι το 73-9 περισσότερο κακό έκανε παρά καλό. Και στους τελικούς η κούραση βγήκε. Ο Curry «χάθηκε», ο Green σε μέτριες εμφανίσεις και ένας Thompson μονάχος του δεν έφτανε. 3-4 ήττα και μέσα στο Okland, με τους Warriors να αφήνουν «ορφανό» ένα ιστορικό ρεκόρ. Οι Bulls –όπως όλοι γνωρίζουμε- εκείνο το 72-10 το έκαναν στη συνέχεια πρωτάθλημα.

Τι κρατάνε: Προφανώς το ρεκόρ. Δεν είναι λίγο πράγμα. Και κυρίως δεν είναι εύκολο να σπάσει στο μέλλον. Λογικά αυτή η φουρνιά παιχτών θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια. Στα θετικά της σεζόν, η εξαιρετική χρονιά του Green. Πλέον δε μιλάμε για ένα ρολίστα. Ο Draymond έχει μπει στο «κάδρο» των ηγετών αυτής της ομάδας. Τις μεγάλες βραδιές του Curry και εκείνες τις ημέρες που έπαιζαν διαστημικό μπάσκετ. Προσωπικά με έπιασα να τους χαζεύω πολλά βράδια. Ήταν μαγικοί.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Την οδυνηρή ήττα στους τελικούς. Το 3-1 που για πρώτη φορά σε ιστορία τελικών γύρισε σε 3-4 και αυτοί ήταν τα θύματα. Ήταν η μοναδική φορά που οι Warriors δεν μπόρεσαν να «το γυρίσουν». Την μέτρια χρονιά των Bogut, Iguodala και Barnes. Η αλήθεια είναι ότι 3 «πετούσαν φλόγες» και οι υπόλοιποι κινήθηκαν στη μετριότητα, με κάποιες εκλάμψεις.

Αποχωρήσεις: Αρκετές για να ρθει ο ένας. Και προσωπικά πιστεύω ότι έφυγαν και χρήσιμοι παίχτες. Έξω Barnes, έξω Bogut, έξω Ezeli και σε δεύτερης δυναμικής οι Speights, Rush και Barbosa. Δεν λες κανέναν τους star, αλλά όλοι τους προσέφεραν στα τελευταία 2 χρόνια.

Τα νέα πρόσωπα: Αρκετοί που μάλιστα έκλεισαν με λίγα χρήματα, γιατί οι Warriors φέτος είναι το πρώτο φαβορί για τίτλο. Οπότε, μπρος στη δόξα τι ειν΄ το χρήμα. West στα γεράματά του, μπας και πάρει ένα δαχτυλίδι. Από κοντά και ο Pachulia, που άφησε τα 10Μ των Mavericks και θα αμείβεται με 2.5Μ. Α, ήρθε ακόμα ένας. Πρόκειται φυσικά για την ηχηρότερη μεταγραφή του καλοκαιριού και δεν είναι άλλη από αυτή του Kevin Durant. Μετά από 8 χρόνια στους Thunder, ο KD αποφάσισε και αυτός να ακολουθήσει το δρόμο των τίτλων (είχαμε αναλύσει σε παλιότερο άρθρο το αν ήταν σωστό ή όχι που επέλεξε Warriors).

Ο σταρ: Μπορεί να ήρθε ο Durant αλλά η ομάδα είναι του Στέφανου. Ο Curry ήταν, είναι και θα είναι ο ηγέτης αυτής της φουρνιάς. Σε αυτόν στηρίχθηκε το project προ τριετίας και παρά την κακή του παρουσία στους τελικούς, όποτε η μπάλα έκαιγε πέρυσι, αυτός έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά.

Πλεονεκτήματα: Έχουν 3 σκόρερ. 3 «δολοφόνους» για την ακρίβεια. Βασικά είναι μια ομάδα που φέτος μπορεί να σκοράρει υπό οποιαδήποτε συνθήκη. Το small-ball με τον Durant φέτος θα περάσει σε άλλο επίπεδο, καθώς είναι ένας παίχτης που επίσης μπορεί να παίξει στη ρακέτα (λόγω ύψους), κάτι που σημαίνει Green στο 5, Durant στο 4 και Iggy στο 3. Άρα, μιλάμε μετά και για μια ομάδα με τρομερές αμυντικές δυνατότητες στις θέσεις 3, 4 και 5.

Μειονεκτήματα: Ένα από αρνητικά, είναι ότι η ομάδα είναι γυμνή στη ρακέτα. Πέραν του Green δεν υπάρχει ψηλός. Αν σκεφτώ ότι και ο Green δεν είναι το 5άρι που γεμίζει τη ρακέτα, αλλά ένα δυναμικό 4, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι ομάδες με frontline όπως αυτή των Spurs, θα κάνει πάρτι στα καλάθια. Αλλά, τι να το κάνεις το 5άρι, όταν έχεις στην περιφέρεια Curry, Durant, Thompson. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι δεν υπάρχει καθόλου βάθος. Και πάλι βέβαια τι να τον κάνεις τον πάγκο, αφού αν παίζουν οι βασικοί 40΄ τα παιχνίδια τα τελειώνουν πριν αρχίσουν. Απλά, σκέφτομαι τι θα γίνει αν κάποιος τραυματιστεί. Και η αλήθεια είναι ότι ο Durant (σε πρώτη φάση) και ο Curry (σε δεύτερη), έχουν ιστορικό με τραυματισμούς. 6 παίχτες έχει η ομάδα. Και μετά μπαλώματα.

Προσδοκίες για φέτος: Πρωτάθλημα και τίποτα λιγότερο. Με τέτοιο ρόστερ και τις κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι, δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Los Angeles Clippers

Τι έκαναν πέρυσι: Επιβεβαίωσαν τον χαρακτηρισμό του looser. Δυστυχώς για αυτούς, το LA έχει βγάλει μόνο μια ομάδα με μέταλλο νικητή (Lakers) και για τους ίδιους δεν έμεινε καθόλου. Έκαναν μια μέτρια regular season, τερμάτισαν πάντως 4^οι (ας όψεται που η Δύση πέρυσι ήταν χαμηλού ανταγωνισμού) με ρεκόρ 53-29 και πήγαν στα play-offs. Εκεί πάντως δεν μπόρεσαν και πάλι να περάσουν από τον πρώτο γύρο. Πληγωμένοι και από τους τραυματισμούς, έχασαν με 4-2 από τους Blazers.

Τι κρατάνε: Τίποτα καλό δεν υπήρξε πέρυσι όσον αφορά την ομάδα. Η regular ήταν μέτρια και στα play-offs έμειναν εκτός από τον 1^ο γύρο. Χειρότερα σε σχέση με πρόπερσι. Σε ατομικό επίπεδο υπήρξαν 1-2 καλά πραγματάκια. Ο Paul έδειξε περισσότερο ηγέτης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ και ο Redick έκανε μια πολύ καλή χρονιά.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Πολλά. Τους πολλούς τραυματισμούς του Griffin, που τον πήγαν πίσω σε εξελιξημότητα. Το γεγονός ότι οι επιλογές για τον πάγκο, ήταν όλες 100% αποτυχημένες. Πλην του Crawford, ουδείς άλλος προερχόμενος από τον πάγκο δεν έκανε κάτι.

Αποχωρήσεις: Δεν υπήρξαν ηχηρές αποχωρήσεις (αν και μέχρι το Φλεβάρη που κλείνει η agency, πάντα θα παίζει του Griffin). Εκτός ομάδας οι Aldrich, Prigioni και Wilcox, ακόμα και ο Jeff Green που έφυγε, δεν βοήθησε όσο μπορούσε πέρυσι.

Τα νέα πρόσωπα: Δεν υπήρξε και εδώ κάποια κίνηση που να προκάλεσε αίσθηση. Anderson (WAS), Bass (LAL), Felton (DAL) και Speights (GSW) τα ονόματα που ήρθαν, όλα με σκοπό να αποτελέσουν καλύτερα «μπαλώματα» σε σχέση με τους περσινούς. Πάγκο θέλουν οι Clippers, γιατί την έλλειψη του πληρώνουν κάθε χρονιά.

Ο σταρ: Ο Cris Paul χωρίς δεύτερη σκέψη. Ειδικά πέρυσι ανέβασε ακόμα περισσότερο την απόδοση του και τις ηγετικές του δυνατότητες.

Πλεονεκτήματα: Διαθέτουν ένα πολύ καλό κορμό που και φέτος έμεινε σταθερός. Paul, Redick, Griffin, Jordan είναι μια αξιοζήλευτη 4άδα παιχτών. Έχουν έναν πολύ ικανό προπονητή, που ξέρει από τίτλους. Ίσως φέτος έχουν και περισσότερες λύσεις στον πάγκο.

Μειονεκτήματα: Είναι loosers. Και αυτό είναι το χειρότερο. Όταν δεν έχεις ψυχολογία, τίποτα δε δουλεύει σωστά. Και τα απανωτά στραπάτσα τους δημιουργούν σίγουρα ανασφάλειες. Δεν υπάρχει πάγκος Τουλάχιστον τα προηγούμενα χρόνια. Φέτος είναι και πάλι υπό εξέταση, γιατί όλες οι προσθήκες που έγιναν είναι ξεκάθαρα bench players. Υπάρχει τεράστια «πληγή» στη θέση 3. Και εφόσον μιλάμε για μια ομάδα που…μιλάει για τίτλους, με Mbah a Moute για βασικό 3άρι (όταν εκεί οι άλλοι της Δύσης έχουν Durant, Leonard, Ariza, Parsons, ακόμα και ο Robertson των Thunder) δεν πας πουθενά. Δηλαδή, ακόμα και οι συμπολίτες Lakers, πήραν τον Deng στο 3.

Προσδοκίες για φέτος: Είναι η πρώτη χρονιά που οι Clippers δεν ακούγονται πολύ και δεν ξεκινούν τη χρονιά με τυμπανοκρουσίες. Ίσως αυτό τους βγει και σε καλό. Σίγουρα υπάρχει η αξίωση των play-offs και από κει πέρα ας βάλουν ως πρώτο στόχο να περάσουν τον πρώτο γύρο. Για μετά, βλέπουμε.

Sacramento Kings

Τι έκαναν πέρυσι: Πολλή φασαρία, για το τίποτα όμως. Μπήκαν στη χρονιά δυνατά. Πήραν καλό rookie, έκαναν ουσιαστικές προσθήκες (Belineli, Rondo) και όλοι μίλησαν για 8άδα. Ξεκίνησαν δυνατά αλλά σιγά σιγά άρχισαν να πληρώνουν το γεγονός ότι δεν υπήρχε άμυνα. Με ρεκόρ 33-49 έμειναν στη 10^η θέση και τελείωσαν τη χρονιά τον Απρίλη.

Τι κρατάνε: Την άμεση προσαρμογή του Rondo στην ομάδα. Πρώτος πασέρ της λίγκας. Το κακό είναι ότι τον έχασαν το καλοκαίρι. Φυσικά τους 26.9π. Μ.Ο με τους οποίους τελείωσε ο Cousins. Πήγαν ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πρόπερσι.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Το βήμα παραπάνω έγινε, αλλά όχι και η υπέρβαση. Ο Belineli δεν ήταν αυτός που θα ήθελαν (για αυτό και έφυγε). Τους πολλούς πόντους που έτρωγαν και η άμυνα που σε πολλά ματς ήταν ανύπαρκτη.

Αποχωρήσεις: Ουσιαστικά πόνεσε η φυγή του Rondo. Ήταν πολύ καλός πέρυσι και βοήθησε. Λιγότερο σημαντική η αποχώρηση του Belineli, ενώ και οι Acy και Curry δε θα είναι πλέον στο Sacramento.

Τα νέα πρόσωπα: Είχαμε αρκετούς rokkies (ένας εξ αυτών και ο Παπαγιάννης), αλλά και κάποιους ρολίστες. Afflalo, Barnes, Temple και Lawson ήταν οι σημαντικές κινήσεις στη free agency.

Ο σταρ: Δεδομένα τη θέση αυτή παίρνει ο Cousins. Χάνει πολύ λόγω του ιδιότροπου χαρακτήρα του, αλλά παραμένει ένας all-star ψηλός.

Πλεονεκτήματα: Η ρακέτα των Kings με Κουφό και Cousins είναι πολύ δυνατή. Και από πίσω υπάρχουν 2 ελπιδοφόρα project (Stein, Παπαγιάννης).

Μειονεκτήματα: Όσο δυνατή είναι η ρακέτα στην άμυνα, τόσο χαλαρή είναι η άμυνα στην περιφέρεια. Collison, Afflalo και Gay δεν μαρκάρουν ούτε με αίτηση. Θα το πληρώσουν αυτό οι Kings και φέτος. Από πίσω έρχονται Lawson, McLemore που επίσης είναι «τσακωμένοι» με την άμυνα.

Προσδοκίες για φέτος: Με τις προσθαφαιρέσεις που έγιναν, η ομάδα είναι περίπου στα ίδια επίπεδα. Στο Sacramento κάνουν λόγο μόνο για την εξέλιξη των rookiers. Δεκτό θα πω εγώ, γιατί πιστεύω ότι δύσκολα μπορούν να μιλήσουν για 8άδα.

Phoenix Suns

Τι έκαναν πέρυσι: Οι Suns είναι μια περίεργη περίπτωση ομάδας. Αφού κάθε χρόνο κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν βήματα προς τα πίσω. Πριν 3 χρόνια έχασαν στο νήμα τα play-offs. Έκαναν όσες προσθαφαιρέσεις μπορούσαν για να αποδυναμωθούν και πρόπερσι να τερματίσουν 10^οι και αρκετά πιο κάτω από την 8^η θέση. Πέρυσι συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο και αποδυνάμωσαν ακόμα περισσότερο την ομάδα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ρεκόρ 23-59 (το χειρότερο στην ιστορία τους, μετά την πρώτη τους χρονιά στη λίγκα τη σεζόν 68-69) και η 14^η θέση της Δύσης. Τι να πεις…

Τι κρατάνε: Την εξέλιξη του Booker. O πιτσιρικάς έβγαλε μάτια στη rookie του χρονιά και πάει «καρφί» για ηγέτης αυτής της ομάδας.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Το γεγονός ότι οι 2 πολύ καλοί PG που έχουν (Knight, Bledsoe) ήταν τραυματίες περίπου για μισή χρονιά. Και η ομάδα δεν ρόλαρε ποτέ. Το εξαιρετικά αρνητικό ρεκόρ που έκαναν.

Αποχωρήσεις: Leuer και Teletovic τα 2 πρόσωπα που ξεχώρισα εγώ. Και μάλιστα η φυγή του 2^ου είναι αρκετά σημαντική, αφού ο Mirza πέρυσι έπαιξε 79 ματς με 21΄ Μ.Ο και είχε 12.5π Μ.Ο. Αρκετά καλοί αριθμοί.

Τα νέα πρόσωπα: Οι Barbosa και Dudley. Ο πρώτος για τον πάγκο και ο 2ος πάει για βασικό 4άρι (λογικά). Φυσικά έχουμε και το Νο4 του draft, τον Bender.

Ο σταρ: Μπορεί οι Bledsoe και Knight να είναι 2 πολύ καλοί PG και με χρόνια εμπειρίας, αλλά πέρυσι ήταν τραυματίες. Ακόμα και ένας εκ των 2 να θεωρείται ο σταρ αυτής της ομάδας, για μένα ο αληθινός –ή καλύτερα μελλοντικός- σταρ των Suns είναι ο Booker.

Πλεονεκτήματα: Υπάρχει ταχύτητα και ευχέρεια στο σκοράρισμα στις θέσεις 1 και 2. Ως εκεί όμως.

Μειονεκτήματα: Πολύ μέτριες λύσεις στις θέσεις 3, 4 και 5. Tucker, Dudley και Chandler είναι πολύ «λίγοι» για να παίζουν βασικοί. Οι συγκεκριμένοι και τη δεδομένη χρονική στιγμή, στις ομάδες που θα πάρουν ή διεκδικούν θέση στην 8άδα, θα ήταν στον πάγκο.

Προσδοκίες για φέτος: Σίγουρα δεν γίνεται λόγος για play-offs. Οι άνθρωποι των Suns θέλουν απλά να δουν τον Booker να εξελίσσεται ακόμα περισσότερο (από τα φαβορί για most improved φέτος) και τον Bender να κάνει μια πολύ καλή rookie σεζόν.

Los Angeles Lakers

Τι έκαναν πέρυσι: Ότι έκαναν τα τελευταία 3 χρόνια. Τελευταία θέση στη Δύση και προ-τελευταία στο NBA και τίποτα το ουσιαστικό στο παιχνίδι τους. Μάλιστα το φετινό ρεκόρ ήταν το χειρότερο στην ιστορία τους. Βασικά, κάθε χρόνο την τελευταία 3ετία, σπαν το συγκεκριμένο ρεκόρ (27-55, 21-61 και πέρυσι 17-65).

Τι κρατάνε: Same as usual και εδώ. Η καλή χρονιά του rookie είναι το μόνο θετικό την τελευταία 3ετία. Πρόπερσι ο Randle, πέρυσι ο Russel. Πραγματικά πάντως ο Russel ήταν πολύ καλός.

Τι θέλουν να ξεχάσουν: Φυσικά το γεγονός ότι και πάλι έκαναν αρνητικό ρεκόρ ομάδας, με το 17-65). Το τέλος εποχής μιας era που θα μείνει χαραγμένη στην ιστορία της ομάδας. O Bryant έφυγε και μαζί του και το 1/3 της ιστορίας των Lakers. 60 χρόνια ζωής έχουν οι «λιμνάνθρωποι» τα 20 από αυτά ήταν με τον Bryant. Με 17 play-offs, 7 τελικούς και 5 δαχτυλίδια.

Αποχωρήσεις: Η μια είναι αυτή του Bryant. Bass, Hibbert και Kelly έρχονται σε 2^η μοίρα.

Τα νέα πρόσωπα: Ουσιαστικές προσθήκες, μπας και η ομάδα ορθοποδήσει. Αποκτήθηκε ο Deng, αν και άποψη μου είναι ότι οι Lakers θα έπρεπε εξ αρχής να δώσουν φανέλα βασικού στον Ingram (No2 draft) στη θέση 3. Mozgov για το 5, σίγουρα πιο καλή επιλογή από τον –σε φθίνουσα πορεία- Hibbert. Και ο Calderon είναι μια καλή επιλογή για back-up του Russel.

Ο σταρ: Και όμως οι Lakers, έπειτα από 20 χρόνια είναι μια ομάδα χωρίς σταρ. Χωρίς παίχτη-βαρόμετρο. Θα δώσουμε τον τίτλο στον Russel. 13.5π. Μ.Ο στη rookie σου σεζόν είναι αρκετοί για να μετατραπείς σε σταρ. Φέτος τον βλέπω κάπου στους 20.

Πλεονεκτήματα: Το σημαντικότερο είναι ότι και οι Lakers (σαν ομάδα), αλλά και οι παίχτες θα απελευθερωθούν από τον Bryant και τις 3 μέτριες τελευταίες χρονιές του. Ο μεγάλος εγωισμός του Kobe, κρατούσε πίσω τους Lakers τα τελευταία χρόνια. Η περιφέρεια των Lakers αποτελείται από πιτσιρικάδες και πάνω σε αυτούς οι Lakers μπορούν να χτίσουν την ομάδα των επόμενων σεζόν.

Μειονεκτήματα: Μπορεί ο Bryant να ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής τα τελευταία χρόνια, αλλά ήταν και μια σταθερά. Ένα σημείο αναφοράς. Και πλέον οι Lakers πρέπει να μάθουν να ζήσουν και χωρίς αυτόν. Ξαναλέω πάντως (όπως και πιο πάνω), αυτό μπορεί να έχει και ευεργετικά αποτελέσματα. Αποκτήθηκε ο Mozgov, αλλά και πάλι η ρακέτα δεν ανέβηκε επίπεδο. Ο Ρώσος είναι λίγο καλύτερος του Hibbert, αλλά ως εκεί. Συν το ότι πλην των Randle και Mozgov, δεν υπάρχει κάτι καλό από πίσω.

Προσδοκίες για φέτος: Έχουμε Randle, Russel, Ingram και Clarkson που μετρούν 1, 2 και 3 χρόνια στο NBA. Είναι μια 4άδα που λογικά σε 3 χρόνια οι Lakers θα στηρίζουν τα πάντα πάνω τους. Αυτό που θέλουν είναι απλά να τους δουν να εξελίσσονται. Και φέτος και –λογικά- του χρόνου.

L-Train