Το μέλλον των υπόλοιπων δεκατεσσάρων

Καλησπέρα στην παρέα του NBA και τους αναγνώστες του foxbet.gr. Αν μια ομάδα μας φέρεται 100% τίμια στην post-season και μας έχει κάνει πλούσιους, αυτή είναι οι Cavaliers. Δεν κρατώ στατιστικό, αλλά έχω την αίσθηση ότι τα περισσότερα ταμεία στην post season, τα έχουμε πάει στα παιχνίδια τους.

Στην τελευταία στήλη πλήρωσαν οι πέντε από τις οκτώ επιλογές και θαρρώ πως μπορούσε να πληρώσει ακόμα περισσότερο. Μας έδωσε και το μακροχρόνιο του πρώτου σκόρερ ο James και η στήλη και πάλι στις "παρυφές" του διψήφιου. Επτά ματς έμειναν (μακάρι δηλαδή για να το απολαύσουμε), θεωρώ πως κάποιες ελπίδες ακόμα υπάρχουν για να πρασινίσουμε. Το τελείωσαν οι Cavs λοιπόν και πλέον πάμε για τον ίδιο τελικό, όπως και τα δύο προηγούμενα χρόνια. Φυσικά θα έχουμε να πούμε πολλά για την πολυαναμενόμενη σειρά τελικών (που ήταν κοινό μυστικό από Οκτώβρη, απλά να χαμε να λέγαμε), πριν από αυτό όμως θα δούμε κάτι άλλο. Λίγο πριν το τζάμπολ στα play-offs είχαμε το κείμενο για το μέλλον των ομάδων που δεν μπήκαν στην post season. Απόψε θα κάνουμε το ίδιο και για όσες μπήκαν στα play-offs, απλά ήδη είναι διακοπές. Για περάστε...

1. Boston Celtics (Regular 53-29)

Τι έκαναν: Επέστρεψαν. Αλλά δεν έκαναν θόρυβο. Ή μάλλον, δεν έκαναν "θόρυβο" αντάξιο του ονόματος τους. Βέβαια, όταν μετά την φυγή των Pierce, Garnet και Rondo οι Celtics "ξαναχτίζονταν", ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα έρχονταν και πάλι στο προσκήνιο. Έπειτα από 9 χρόνια λοιπόν, οι Celtics τερμάτισαν και πάλι στην κορυφή της Ανατολής, βάζοντας μάλιστα πίσω τους Cavaliers του LeBron James. Η πρωτιά άνοιξε την "όρεξη" στη Βοστόνη, η "σφαλιάρα" όμως ήταν άμεση. "Σταύρωμα" με τους 8ους Bulls του πρώην "Κέλτη" Rajon Rondo και διπλό break για τους "ταύρους". Έπαιξε και το τραγικό συμβάν με τον θάνατο της αδερφή του Thomas και το γλυκό "ήρθε και έδεσε". Και με τον Rajon να κάνει εξαιρετικά ματς. Η συνέχεια πάντως ήταν βολική. Ο Rondo τραυματίστηκε, ο Thomas έδειξε να συνέρχεται και οι Celtics με 4-2 πήγαν να συναντήσουν τους Wizzards στο δεύτερο γύρο. Στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια έπαιζαν χειρότερα από τους Wizzards, κατάφερναν όμως να παίρνουν νίκες και έφτασαν στο game5 με το 2-2. Μετά σοβάρεψαν. Έπαιξαν ως έπρεπε στα τρία τελευταία ματς και πέρασαν με 4-3 στους τελικούς της Ανατολής. Conference Finals στο Garden, έπειτα από έξι χρόνια. Και τότε κόντρα στον LeBron. H διαφορά δυναμικής μεγάλη, ακόμα και η μια νίκη που έκαναν πρέπει να θεωρείται επιτυχία. Όπως και να χει κλείνουν μια χρονιά με θετικό πρόσημο. Με πολύ θετικό πρόσημο, που αφήνει όμως βαριά παρακαταθήκη για μετά.

Το μέλλον: Το μέλλον έχει λίγο απ΄ όλα για τους Celtics. Αρχικά, και φέτος αλλά και του χρόνου θα καρπώνονται από την χειρότερη κίνηση που έκανε ποτέ GM στην ιστορία του NBA. Και μιλάω φυσικά για την παραχώρηση όλων των draft pick των Nets στους Celtics, τότε που πήραν Pierce και Garnet, επειδή νόμιζαν ότι έτσι γίνονται οι ομάδες στο NBA. Δίχως να το έχω ψάξει πολύ, οι Celtics φέτος πρέπει να γίνονται η πρώτη ομάδα στην ιστορία του NBA, που τερματίζει πρώτη στην Περιφέρεια της και επιλέγει πρώτη στο draft. Αυτό σημαίνει ότι στον πολύ καλό κορμό της ομάδας, θα ρθει να μπει ένας μελλοντικός σταρ. Τι γίνεται όμως με τον υπάρχων κορμό. Όλα μοιάζουν ιδανικά, από τη στιγμή που το CAP της ομάδας από τα 93Μ θα πέσει στα 71Μ και μάλιστα επειδή δεν έχουν συμβόλαιο για του χρόνου οι Amir Johnson, Olynyk και Jerebko. Ουδείς εξ αυτών δεν είναι πρότζεκτ που "καίει" τους "Κέλτες", άρα σε περίπτωση που δεν ανανεώσουν κανέναν τους (κάτι που είναι πολύ πιθανό και για μένα απολύτως λογικό), οι Celtics θα έχουν περίπου 50Μ να διαθέσουν στην φετινή FA. Κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να δώσουν γη και ύδωρ στον Hayward (που είναι και παίχτης του Stevens από το κολέγιο). Πέραν του Hayward, θεωρώ δεδομένο ότι οι Celtics πρέπει να κινηθούν και για την απόκτηση παιχτών για την frontline. Κόντρα σε Bulls και Wizzards το κενό δε φάνηκε. Αλλά κόντρα στους Cavaliers, οι Love και Thompson έκαναν πάρτι στις ρακέτες. Καλός ο Horford, αλλά είναι αρκετά soft και all-around, που χρειάζεται έναν "σοβαρό" συμπαίχτη στη ρακέτα. Χρήμα πάντως υπάρχει. Όπως και καλές επιλογές στην FA. Στους ήδη πολύ καλούς "μικρούς" (Rozier, Smart, Brown) θα προστεθεί κι ένας rookie από το πάνω ράφι, οπότε οι Celtics μόνο να χαμογελούν πρέπει.

3. Toronto Raptors (Regular 51-31)

Τι έκαναν: Στη σούμα μάλλον ένα βήμα πίσω. Μπορεί να τους δώσει όμως κάποιος το γεγονός ότι "ρίσκαραν", μήπως και "χτυπήσουν" τους Cavs. Ξεκίνησαν καλά, αλλά μέσα στη σεζόν προχώρησαν σε προσθήκες παιχτών που "χάλασαν" λίγο τη χημεία της ομάδας, μέχρι να ενσωματωθούν. Οι Ibaka και Tucker πάντως αποτέλεσαν δύο πολύ καλές μονάδες στη συνέχεια. Και αποκτήθηκαν ξεκάθαρα, μήπως και οι Raptors μπορέσουν να κοντράρουν το small ball των Cavaliers. Η "κοιλιά" μεσούσης της σεζόν, τους έφερε στην τρίτη θέση και οι ήττες των Cavs στο τέλος της regular τους έριξαν πάνω τους στον δεύτερο γύρο των play-offs. Το αποτέλεσμα; 4-0. Με συνοπτικές διαδικασίες. Πάντως έβγαλαν αντίδραση στον πρώτο γύρο, όταν έχασαν το πλεονέκτημα έδρας από τους Bucks. Και απάντησαν άμεσα. Το μόνο αρνητικό ήταν το γεγονός ότι και πάλι οι DeRozan και (κυρίως ο) Lowry ήταν underachievers και πάλι στην post season. Εκεί που η μπάλα καίει.

Το μέλλον: Έχουν δουλίτσα στα γραφεία τους οι Καναδοί. Ibaka, Lowry, Patterson και Tucker το καλοκαίρι θα είναι στη γύρα. Προφανώς οι Raptors θα κοιτάξουν να "δέσουν" τους Ibaka και Lowry. Αν βέβαια αυτό γίνει με max συμβόλαιο και στους δύο, δεν θα υπάρχει χρήμα ούτε για τσίχλες. Θεωρώ όμως επίσης δεδομένο ότι ο Mr. 15M DeMar Carroll, που φέτος ήταν ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου, θα αποτελέσει παρελθόν. Το ζήτημα είναι ποια ομάδα θα του τα δώσει. Λογικά κάτι θα βρεθεί. Στο Toronto πάντως, δεν τον θέλουν με τίποτα. Μέσω αυτής της ανταλλαγής ίσως αποκτήσουν κάτι αξιόλογο στη γραμμή των ψηλών, για back-up των Valanciunas και Ibaka. Γιατί με Siakam και Nogueira δεν πας μπροστά. Ίσως πρέπει να κοιτάξουν και το ενδεχόμενο να αποκτήσουν έναν καλό σκόρερ-σουτέρ στις θέσεις 2-3, για να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει 7-10π. Μ.Ο.

4. Washington Wizzards (Regular 49-33)

Τι έκαναν: Η λογική λέει ότι πήγαν μπροστά. Αφού πρόπερσι έμειναν εκτός 8άδας και φέτος πήγαν έως τον δεύτερο γύρο. Σίγουρα πήγαν μπροστά. Η δική μου λογική όμως λέει ότι έκαναν μια τρύπα στο νερό. Γιατί αν φρόντιζαν να "θωρακίσουν" λίγο καλύτερα την ρακέτα τους και αν φρόντιζαν να ενισχύσουν λίγο και τον πάγκο τους, εύκολα θα χτυπούσαν την πόρτα των τελικών της Ανατολής. Πέρασαν άνετα από τους Hawks στον πρώτο γύρο, έπαιξαν καλό μπάσκετ κόντρα στους Celtics, αλλά το μικρό ροτέισον και η "άδεια" ρακέτα, τους πρόδωσαν κόντρα στους Celtics. Δεν γίνεται στο κρισιμότερο ματς που δίνεις την τελευταία πενταετία (το game7 κόντρα στους Celtics), να σε "γλεντάει" ο συμπαθής πλην άμπαλος, Καναδός Ξυλοκόπος από το Τορόντο (aka Olynyk).

Το μέλλον: Πρέπει να είναι χαρούμενοι, γιατί όλος ο κορμός της ομάδας είναι δεμένος. Μένει ελεύθερος μόνο ο Oubre, πρότζεκτ που "καίει" τους "μάγους", αλλά υπάρχουν περίπου 25Μ διαθέσιμα για να του δώσουν ένα συμβολαιάκι. Αν ξεφορτωθούν και το συρρόμενο κρέας, που ακούει στο όνομα Ian Manhimi (φέτος αμειβόταν με 16Μ για να παίξει πέντε ματς), θα υπάρχουν ακόμα περισσότερα χρήματα. Και για να πάρουν ένα-δυο καλούς ψηλούς για back-up των Gortat-Morris και για να μεγαλώσουν κάπως το rotation. Με ρολίστες που κυρίως να παίζουν άμυνα. Γιατί οι Wizzards στο σκοράρισμα και δη στο σουτ από τα 7.25 δεν έχουν πρόβλημα.

5. Atlanta Hawks (Regular 43-39)

Τι έκαναν: Βήματα προς τα πίσω. Για μένα αναμενόμενο. Το καλοκαίρι έφυγαν οι Horford και Teague και ήρθε ο Howard και προωθήθηκε σε βασικό PG ο Schroder. Μέσα στη χρονιά έφυγε ο Korver, για να αναβαθμιστεί ο ρόλος του Hardaway Jr. Πάντως η ομάδα "έδεσε" κάπως, έπαιξε και ωραίο μπάσκετ μέχρι το Φλεβάρη, όταν και άρχισε να κάνει "κοιλιά". Σε σημείο που αρχές Απρίλη παιζόταν και η είσοδος της στα play-offs. Ανέκαμψε στο τέλος, μπήκε στην post season, για να αποκλειστεί σχετικά εύκολα στον πρώτο γύρο.

Το μέλλον: Μάλλον δυσοίωνο. Γιατί, πάνω που έδεσαν οι Howard και Schroder με τους υπόλοιπους και άρχισε να παίζει σταθερά καλά ο Hardaway Jr., έγινε αβέβαιο το μέλλον του Milsap στην ομάδα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι Hawks πρέπει να δουν τι θα κάνουν με αρκετά από τα στελέχη της ομάδας, γιατί ούτε λίγο ούτε πολύ, επτά συμβόλαια λήγουν το καλοκαίρι. Αν ισχύουν οι φήμες που ήθελαν τους Hawks να ζητούν ανταλλαγή του Milsap από το Φλεβάρη για να μην τον χάσουν δίχως να πάρουν τίποτα το καλοκαίρι, τότε ο Milsap σημαίνει ότι αποχωρεί από την ομάδα. Αυτό σημαίνει 20Μ διαθέσιμα, αλλά ποιον να πάρεις για τον αντικαταστήσεις; Πέραν του Milsap, στην FA θα μπουν το καλοκαίρι οι Ilyasova, Humphries, Sefolosha, Hardaway, Muscala και Calderon. Σίγουρα θα μείνει ο Hardaway, ενώ και οι Sefolosha και Muscala είναι παίχτες που ενδιαφέρουν τα "γεράκια". Ο Calderon μπορεί να μείνει, από την άποψη ότι και πάλι θα υπογράψει το μίνιμουμ συμβόλαιο των βετεράνων. Όσον αφορά τους δύο πρώτους, όλα παίζονται. Όπως και να χει, η πιθανή φυγή του Milsap θα δρομολογήσει αρκετά τις αποφάσεις των Hawks. H φέρνουμε έναν ισάξιο από την FA (Griffin;;) και κοιτάμε να κάνουμε μικροδιορθώσεις  για να μείνουμε ανταγωνιστικοί ή τα διαλύουμε όλα και πάλι απ΄ την αρχή.

6. Milwaukee Bucks (Regular 42-40)

Τι έκαναν: Επέστρεψαν στα play-offs και έκαναν ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρυσι. Με μπροστάρη τον δικό μας Γιάννη, τα "ελάφια" κατάφεραν και πάλι, έπειτα από έναν χρόνο αποχής, να βρεθούν στην post-season. Στηριζόμενοι σε μια αρκετά νεανική και αθλητική ομάδα. Και αυτό μόνο καλά μπορεί να φέρει παρακάτω. Στον πρώτο γύρο συνάντησαν τους Raptors όπου κατάφεραν να τους "σπάσουν" και την έδρα, αλλά μετά το έχασαν. Δεν διαχειρίστηκαν σωστά το πλεονέκτημα έδρας, πήγαν τα παιχνίδια πάρα πολύ στην άμυνα και το "ξύλο" και μοιραία η έλλειψη ενός καλού σκόρερ τους στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω.

Το μέλλον: Προβλέπεται πάρα πολύ καλό. Ζόρικο να μιλήσουμε για τελικούς NBA, όσο υπάρχει ο LeBron, αλλά μπορούν να φτάσουν ως το τέλος του δρόμου στην Ανατολή. Αρχικά μιλάμε για μια πολύ νεανική ομάδα, που μόνο να εξελίσσεται μπορεί. Για του χρόνου το CAP θα ανέρχεται στα 108Μ, αλλά μόνο ο Snell θα ζητήσει συμβόλαιο γιατί μένει ελεύθερος (και οι Terry και Beasley, αλλά αυτοί γέρασαν και λογικά μπορούν να μείνουν και με ελάχιστα). Πάντως οι Bucks πρέπει να δουν τι θα κάνουν και με το υπάρχων ρόστερ, προκειμένου να το βελτιώσουν. Αρχικά, έχουν τον Henson που παίρνει 17Μ και φέτος ήταν από τους πιο ακριβοπληρωμένους, άχρηστους παγκίτες. Μετά, η ομάδα χρειάζεται σκόρερ. Και υγιή σκόρερ. Ο Parker, είναι παιχταράς, αλλά δείχνει αρκετά ευπαθής. Το ίδιο και ο Middleton. Αμφότεροι φέτος, "κρέμασαν" τους Bucks. Και έμεινε η ομάδα δίχως σκόρερ. Σίγουρα σε πρώτη φάση δεν σκέφτεται κανείς στο στρατόπεδο των "ελαφιών" την πιθανότητα παραχώρησης τους, αλλά είναι και κάτι που θα πρέπει να δουν για τα επόμενα χρόνια.

7. Indiana Pacers (Regular 42-40)

Τι έκαναν: Μάζεψαν ένα "καράβι" γυρολόγους πολυτελείας, μήπως και καταφέρουν να πάνε ψηλά. Συνιστά επιτυχία το γεγονός ότι κατάφεραν να μπουν στην post season, αλλά ως εκεί. Στον πρώτο γύρο συνάντησαν τους Cavaliers και το 4-0 τους έστειλε νωρίς "σπίτι". Για να μην είμαι πάντως "κακός", μπορεί στη regular το μπάσκετ που έπαιξαν να ήταν κακό και αντάξιο των ονομάτων που μαζεύτηκαν στην Indianapolis, αλλά στα play-offs ήταν πολύ καλύτεροι. Και σε τρία ματς έφεραν τους Cavs στα όρια τους.

Το μέλλον: Όταν οι φήμες για ανταλλαγή του καλύτερου σου παίχτη ολοένα και πληθαίνουν, μόνο καλό δεν μπορεί να είναι το μέλλον. Ο George φημολογείται έντονα ότι μπορεί να αποχωρήσει για άλλες πολιτείες, βέβαια υπάρχει η ασφάλεια του ότι ο παίχτης έχει ακόμα δυο χρόνια συμβόλαιο. Μόνο ο Teague είναι αυτός που δεν έχει συμβόλαιο για του χρόνου, αλλά οι Pacers θα έχουν περίπου 40Μ διαθέσιμα για να του δώσουν συμβόλαιο. Με όλο τον "κορμό" της ομάδας "δεμένο", αν οι Pacers κάνουν κάποιες καλές κινήσεις, ίσως πείσουν και τον George ότι η ομάδα μπορεί και πάλι να πρωταγωνιστήσει. Σίγουρα πάντως, αυτό είναι και το πιο σημαντικό που πρέπει να δουλέψουν φέτος το καλοκαίρι. Να φτιάξουν ένα πρότζεκτ ικανό να κρατήσει τον George στην ομάδα και όχι ξενερωμένο.

8. Chicago Bulls (Regular 41-41)

Τι έκαναν: Ο ερχομός των Wade, Rondo και Lopez, σε συνδυασμό με το υπάρχων υλικό, έδωσε ελπίδες για πολλά φέτος. Εν τέλει μπήκαν με το ζόρι στην οχτάδα. Πάντως στα play-offs οι Bulls εμφανίστηκαν εντελώς διαφορετικοί. Πολύ ωραίο μπάσκετ, και ένα διπλό break επί των Celtics στα δύο πρώτα ματς. Μετά τραυματίστηκε ο Rondo και κάπου εκεί διέλυσαν όλα. Από τα "εγκλήματα" της φετινής σεζόν το γεγονός ότι έδωσαν τον McDermott στους Thunder με αντάλλαγμα το τίποτα.

Το μέλλον: Θέλουν δουλίτσα. Για μένα πρέπει αρχικά να διώξουν τον προπονητή. Δεν μπόρεσε ποτέ να διαχειριστεί ισχυρές προσωπικότητες, κρατούσε στον πάγκο παιχταράδες όπως οι Mirotic, Rondo, ακόμα και τον Wade. Το αποτέλεσμα ήταν οι Bulls να βολοδέρνουν εντός κι εκτός οκτάδας. Όταν έχεις τέτοια "όπλα" στη φαρέτρα, οφείλεις να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι κατάλληλα. Αφού λύσουν αυτό, μετά πρέπει να δουν ποιους από τους Mirotic, Morrow, MC Williams, Rondo μπορούν και θέλουν να κρατήσουν. 40Μ περίπου θα έχουν στο Salary Cap, για μένα οι Ronto και Williams πρέπει να μείνουν. Αν τελικά ο Mirotic φύγει (αν φύγει ο Hoiberg ίσως μείνει), τότε θα πρέπει να βρουν σίγουρα δύο καλούς παίχτες για τη ρακέτα. Επίσης, σίγουρα  πρέπει να κοιτάξουν στην FA και για κάποιον σουτέρ. Μετά την παραχώρηση του Snell το καλοκαίρι, δόθηκε και ο McDermott το Φλεβάρη και η ομάδα έφτασε να βαράει επτά τρίποντα Μ.Ο όλη τη σεζόν. Τραγικό νούμερο.

2. San Antonio Spurs (Regular 61-21)

Τι έκαναν: Τι δεν έκαναν θα σας πω. Ένα ευχέλαιο λίγο πριν την έναρξη της post season έπρεπε να κάνουν. Αλλά δεν... Στην περιφέρεια των Warriors, βγήκαν δεύτεροι και πήγαν τελικούς. Άρα, έπιασαν ταβάνι. Αν δεν είχαν απών τον Parker και τραυματία τον Leonard, δεν ξέρω ποια θα ήταν η έκβαση της σειράς των τελικών. Ίσως να μην ήταν το ταβάνι οι τελικοί της Δυτικής περιφέρειας. Κακά τα ψέματα, κανείς δεν μπορεί να πει με ακρίβεια πως θα κατέληγαν οι Spurs, αν παρέμεναν υγιείς οι δύο βασικοί της ομάδας. Όπως και να χει, σε σχέση με την σεζόν 15/16 πήγαν ένα βήμα παραπάνω.

Το μέλλον: Δείχνει σιγά σιγά να αλλάζει. Η Era των Duncan-Parker-Ginobili ενδέχεται από του χρόνου να μείνει μόνο με τον δεύτερο. Και πλέον οι Spurs αλλάζουν ριζικά. Βέβαια ο Manu, παρά το standing ovation στο τελευταίο ματς, δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα σταματήσει ή όχι. Πέραν του συμβολαίου του Αργεντίνου σταρ, οι Spurs έχουν και το συμβόλαιο του Mills να σκέφτονται. Το θέμα είναι ότι πλέον ο Mills θα ζητήσει αρκετά χρήματα και δεν ξέρω αν θέλουν να διαθέσουν 10-15Μ οι Spurs για έναν παίχτη που δε θα είναι ξεκάθαρα βασικός. Ήδη υπάρχουν ομάδες που θα προσφέρουν συμβόλαιο στον Αυστραλό. Φυσικά, το πρότζεκτ που 100% θα κρατήσουν στο San Antonio οι Spurs, είναι ο Simmons. Και λογικά, το όποιο διαθέσιμο CAP θα έχουν, θα το διαθέσουν αρχικά να μείνει ο Simmons στην ομάδα. Το θετικό για τα "σπιρούνια" είναι ότι δεν χρειάζεται να χτίσουν κάτι από την αρχή. Έχουν τον καλύτερο κόουτς της λίγκα, διαθέτουν έναν εξαιρετικό κορμό που συνδυάζει ταλέντο και εμπειρία, οπότε με μια δυο μικροκινήσεις εύκολα μπορούν να χτυπήσουν την πόρτα των τελικών του NBA. Που ξαναλέω πως αν δεν ήταν ο τραυματισμός του Leonard, δεν ξέρω ποια θα ήταν η κατάληξη των τελικών της Δύσης φέτος.

3. Houston Rockets (Regular 55-27)

Τι έκαναν: Ένα βήμα μπροστά σε σχέση με πρόπερσι. Επίσης, έπαιξαν πολύ ωραίο μπάσκετ, έσπασαν το ρεκόρ για τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα ομάδας σε μια σεζόν. Γενικά, ήταν μια καλή χρονιά για τις "ρουκέτες" και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Harden είναι στο "κάδρο" για υποψήφιος MVP της regular, ενώ ο D΄Antoni εκ των φαβορί για best coach of the year. Ισοφάρισαν το τέταρτο καλύτερο ρεκόρ της ιστορίας τους στη regular (55-27) και αντιμετώπισαν τους Thunder στον πρώτο γύρο των play-offs. Ήταν πολύ καλοί και πέρασαν με 4-2 στο round2. Το break στο πρώτο παιχνίδι της σειράς κόντρα στους Spurs "άνοιξε την όρεξη" στο στρατόπεδο των Rockets. Η απάντηση από τα "σπιρούνια" ήταν άμεση. Break στο game4 για τους Spurs και 2-2 και νίκη στο game5 και δίχως τον Leonard (3-2 οι Spurs). Το μεγάλο "φιάσκο" για τους Rockets ήταν στο έκτο παιχνίδι της σειράς, όπου οι Spurs πήγαν χωρίς Leonard και Parker στο Houston και διέλυσαν τους Rockets με 75-114. Αυτή ήταν και η εμφάνιση που προβλημάτισε αρκετά τους πέριξ της ομάδας. Αν και η χρονιά θεωρώ πως κλείνει με θετικό πρόσημο.

Το μέλλον: Φέτος οι Rockets έχτισαν, ο Harden έδειξε να "μεγαλώνει" κι άλλο μπασκετικά, όμως έχουν γεννηθεί πλέον φιλοδοξίες και πρέπει του χρόνου να γίνει το βήμα παραπάνω. Όσον αφορά το CAP της ομάδας, άπαντες στο σύλλογο είναι "δεμένοι" με συμβόλαιο και για του χρόνου, πλην του Nene και το διαθέσιμο για συμβόλαια ποσό, ανέρχεται στα 30Μ. Με αυτά οι Rockets πρέπει να δουν τι θα κάνουν με το Nene (υπάρχει διάθεση να μείνει) και από κει και πέρα να κοιτάξουν στην FA μήπως και προχωρήσουν σε κάποιες προσθήκες "αναβάθμισης". Η αλήθεια είναι ότι οι Rockets "πονούν" περισσότερο στη νοοτροπία, παρά στο ρόστερ. Πάντως οποιαδήποτε κίνηση και αν γίνει, πρέπει να αφορά παίχτες που έχουν περισσότερες αμυντικές αρετές.

4. Los Angeles Clippers (Regular 51-31)

Τι έκαναν: ΤΙΠΟΤΑ! ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ! Ο οργανισμός πλέον έχει πρόβλημα και αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στις τελευταίες συμμετοχές των Clippers στα play-offs. Κάνοντας και πάλι μια καλή χρονιά, μπήκαν με τις όποιες φιλοδοξίες κι αν είχαν στα play-offs. Λόγος για τίτλο δεν γινόταν, αλλά τουλάχιστον όλοι περίμεναν πως οι Clippers κάτι θα κάνουν στην φετινή post season. Ξεκίνησαν την σειρά με πλεονέκτημα έδρας κόντρα στους Jazz. Που ειρήσθω εν παρόδω είχαν παίχτες, "πρωτάρηδες" στο θεσμό. Και από την άλλη οι "μπαρουτοκαπνισμένοι" Griffin, Jordan και Paul. Κι όμως, έπειτα από τέσσερα break και μια σειρά στο 3-3, οι Clippers υποδέχθηκαν τους Jazz στο τελευταίο ματς. Για να χάσουν. Να αποκλειστούν. Και να ξεφτιλιστούν.

Το μέλλον: Και πλέον ήρθε η ώρα που οι άνθρωποι στον οργανισμό Clippers πρέπει να δουν την αλήθεια κατάματα και να δουν πως θα προχωρήσουν. Griffin και Paul έχουν πρόωρη διακοπή στο συμβόλαιο τους, αν θέλουν (που ο πρώτος μάλλον θα το κάνει) το λύνουν και ψάχνονται για τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους. Το ρεπορτάζ από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν επιβεβαιώνει προς ώρας κάτι, φήμες όμως υπάρχουν αρκετές. Οι ομάδες που ερίζουν για την απόκτηση του Griffin είναι αρκετές. Ενώ υπάρχει και η φημολογία που θέλει τους Spurs να ενδιαφέρονται έντονα για τον Paul. Αν Griffin και Paul αποχωρήσουν, το μόνο σίγουρο είναι ότι το μέλλον των περισσότερων παιχτών με μεγάλα συμβόλαια στους Clippers δε θα είναι βέβαιο. Και οι ίδιοι οι Clippers θα σκεφτούν ποιους θα κρατήσουν και ποιοι θα αποχωρήσουν στην ξεκάθαρη προσπάθεια για "αναδόμηση" που θα γίνει. Και τα περισσότερα δείγματα γραφής, αλλά και οι φήμες που κυκλοφορούν δείχνουν αυτό. Ότι οι Clippers "διαλύουν" και χτίζουν από την αρχή. Το "με ποιους" θα το κάνουν, είναι κάτι που θα το δούμε εν καιρώ.

 5. Utah Jazz (Regular 51-31)

Τι έκαναν: Πολλά βήματα μπροστά. Για την ακρίβεια άλματα. Για σκεφτείτε... To 40-42 της περσινής σεζόν, η 9η θέση στη Δύση και η 3η στη Northwest έδωσαν τη θέση τους στο 51-31, την 5η θέση στη Δύση και πρόκριση στον δεύτερο γύρο των play-offs και την πρωτιά στη Northwest. Αν δεν είναι αυτό εξέλιξη, τότε τι είναι; Οι Jazz φέτος έκαναν μια εξαιρετική σεζόν, κάτι που φαινόταν βέβαια και από το δεύτερο μισό της περσινής χρονιάς. Έπαιξαν μπάσκετ ευρωπαϊκού προσανατολισμού, και με βασικό όπλο την άμυνα τους (που ήταν και η καλύτερη της λίγκας), έφτασαν έως και τον δεύτερο γύρο των play-offs. Εκεί έπεσαν πάνω στους Warriors και το 12-0 ήταν μοιραίο. Με λίγα λόγια, "ταβάνι". Να πούμε για τους Jazz ότι φέτος ήταν η ομάδα με το μικρότερο Salary Cap στη λίγκα, παρόλα αυτά έφτασε μέχρι τους ημιτελικούς της Δύσης.

Το μέλλον: Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν σε ένα όνομα. Gordon Hayward. Ο forward των Jazz φέτος έκανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του και λογικά θα θελήσει να την πληρωθεί. Έχει player option στο συμβόλαιο του, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να το λύσει (και θα το κάνει), προκειμένου να δει τις προσφορές που θα δεχθεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι αρνητικός στο να μείνει στο Salt Lake, αλλά για να μείνει θα πρέπει να δει κινήσεις ουσίας από τον οργανισμό. Κινήσεις που θα μετατρέψουν τους Jazz σε πρωταγωνιστές στη Δύση και όχι σε "φτωχό" συγγενή της περιφέρειας. Μια τέτοια κίνηση θα είναι να μείνει ο Hill. Ο έμπειρος PG των Jazz στο διάστημα που έμεινε υγιής ήταν πολύ καλός. Πέραν του Hill, οι Jazz σίγουρα πρέπει να κοιτάξουν για έναν παίχτη back-up στην frontline, καθώς επίσης για έναν ακόμα καλό σουτέρ-σκόρερ που είτε θα έρχεται από τον πάγκο, είτε θα καλείται να καλύψει το κενό του ευπαθή Hood. Πριν όμως από όλα αυτά, το ζήτημα είναι τι θα κάνει ο Hayward.

6. Oklahoma City Thunder (Regular 47-35)

Τι έκαναν: Φέτος έπρεπε να "ζήσουν" στην πρώτη σεζόν δίχως τον KD. Και τα κατάφεραν κάτι παραπάνω από καλά. Οι Thunder ήταν εξαιρετικοί, έπαιξαν καλό μπάσκετ και παρά τις "κοιλιές" που είχαν μέσα στη σεζόν, κατάφεραν για ακόμα μια χρονιά να είναι στο "ραντεβού" των play-offs. Προφανώς ο λόγος ακούει στο όνομα Russell Westbrook, όμως μερίδιο της επιτυχίας πιστώνεται και στον Donovan, που έδεσε κάπως τον Westbrook με τους υπόλοιπους ταλαντούχους παίχτες του ρόστερ. Στην post-season βρήκαν μια ομάδα με το ίδιο στυλ παιχνιδιού (Rockets), που όμως είχε περισσότερες ποιοτικές λύσεις. Και κάπως έτσι οι Thunder αποκλείστηκαν με το τιμητικό για αυτούς 4-2.

Το μέλλον: Προμηνύεται ευοίωνο, παρά την φυγή του Durant. Ο Westbrook εξελίσσεται πλέον σε μεγάλο ηγέτη της ομάδας. Και βάση αριθμών και βάση επιρροής που έχει πλέον στο παιχνίδι των Thunder. Δίπλα του "μεγάλωσαν" μπασκετικά αρκετοί παίχτες φέτος. Αρνητικό το γεγονός ότι το CAP των Thunder από του χρόνου, θα επιτρέπει κινήσεις που θα ανέρχονται μόλις στα 8Μ. Και με αυτά οι Thunder θα πρέπει να αποφασίσουν ποιον εκ των Gibson ή Roberson θα κρατήσουν. Προφανώς αρχικό μέλημα είναι να μείνει ο δεύτερος, αφού στους ψηλούς υπάρχουν οι Adams και Kanter που αμείβονται με 40Μ και οι δύο και δύσκολα να δοθεί και τρίτο μεγάλο συμβόλαιο σε ψηλό. Το ρόστερ των Thunder πάντως δείχνει πλήρες, και εφόσον μιλάμε για νεαρούς παίχτες που εξελίσσονται δίπλα στον Westbrook, σίγουρα δεν υπάρχει άγχος για μεγάλες κινήσεις στην FA. Κι ακόμα κι αν και φέτος οι Thunder δεν κάνουν το βήμα παραπάνω, σίγουρα με υπομονή και σωστές επιλογές σε πιθανά trade, οι Thunder θα μπορέσουν και πάλι να χτυπήσουν την πόρτα των τελικών της Δύσης (τουλάχιστον).

7 . Memphis Grizzlies (Regular 43-39)

Τι έκαναν: Με την πεπατημένη των τελευταίων ετών πορεύτηκαν και φέτος οι Grizzlies, αλλά και πάλι δεν πήγαν παραπέρα από κει που τους περιμέναμε. Και μεις κι οι οπαδοί τους. Με όπλο την καλοδουλεμένη άμυνα λοιπόν, οι Grizzlies τερμάτισαν έβδομοι και μπήκαν στην post-season. Και κει συνάντησαν τους Spurs και τους κατάφεραν και δύο νίκες, πριν ηττηθούν τελικά με 4-2. Ας τους δώσουμε ένα κρέντιτ για το γεγονός ότι έκαναν μια νίκη παραπάνω σε σχέση με πέρυσι και πέτυχαν και δύο νίκες παραπάνω σε σχέση με το 4-0 που αποκλείστηκαν στα περσινά play-offs.

Το μέλλον: Το μέλλον των Grizzlies για να είναι διαφορετικό σε σχέση με τις τελευταίες σεζόν, θα πρέπει να γίνουν κάποιες κινήσεις ουσίας. Που θα δώσουν το κάτι παραπάνω στις "αρκούδες", μήπως και καταφέρουν να επιστρέψουν σε τελικούς περιφέρειας (έστω). Όσον αφορά το CAP της ομάδας, θα υπάρχουν διαθέσιμα περίπου 25Μ του χρόνου, αλλά και οι Carter, Randolph, Allen και Green ελεύθεροι. Ο πρώτος μπορεί να μείνει ακόμα και με ένα minimum veteran συμβόλαιο. Οι Randolph και Allen είναι δύο πολύ καλές λύσεις, αλλά ως εκεί. Αν μείνουν με ένα μικρό συμβόλαιο προκειμένου η ομάδα να διαθέσει χρήματα για να πάρει κάτι πιο αξιόλογο έχει καλώς. Ειδάλλως, θεωρώ ότι είναι δύο παίχτες που πλέον μπορούν να έχουν προσφορά στο παιχνίδι της ομάδας, αλλά με χαμηλό ταβάνι. Όσον αφορά τον Green, φέτος ξεκίνησε τη σεζόν όντας το βασικό τεσσάρι της ομάδας, για να χάσει σιγά-σιγά τη θέση του από τον Randolph. Πάντως και οι τρεις παίχτες έχουν να προσφέρουν στους Grizzlies, όχι όμως αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός για να κάνει το βήμα παραπάνω. Είτε λοιπόν οι Griz, αποφασίζουν να πάνε ως έχουν και δύσκολα να προχωρήσουν, είτε κοιτούν πως μπορούν να βελτιώσουν το ρόστερ τους για να μπορέσουν να κοιτάξουν στα μάτια τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης.

8. Portland Trail Blazers (Regular 41-41)

Τι έκαναν: Απογοήτευσαν πολύ κόσμο και δεν επιβεβαίωσαν και τις όποιες προσδοκίες δημιούργησαν με την περσινή, εξαιρετική χρονιά που έκαναν. Έστω και στο νήμα μπήκαν στην οχτάδα, εκεί όμως συνάντησαν τους Warriors και το 4-0 ήταν, περίπου, δεδομένο. Σίγουρα έφταιξε το γεγονός ότι καλοί αμυντικοί παίχτες, όπως ο Ezeli και ο Aminu ήταν για πολύ καιρό τραυματίες. Σίγουρα έφταιγε το γεγονός ότι η ρακέτα, μέχρι και τον ερχομό του Nurkic, ήταν για κλάματα. Και σίγουρα η χρονιά δεν ικανοποίησε κανέναν στον οργανισμό, παρά την συμμετοχή στα play-offs.

Το μέλλον: Οι Blazers πρέπει να βάλουν κάτω τις δύο τελευταίες χρονιές και να δουν τι πήγε λάθος φέτος. Σίγουρα φταίνε οι τραυματισμοί δύο παιχτών που προορίζονταν για βασικά "γρανάζια" της μηχανής των Blazers. Κι αφού βρουν τις όποιες αιτίες να δουν πως θα βελτιωθούν, έχοντας όμως ένα πολύ μεγάλο ντεζαβαντάζ έναντι των υπολοίπων ομάδων της λίγκας. Οι Blazers είναι η ομάδα με το μεγαλύτερο CAP για του χρόνου, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ θα πληρώνουν 141Μ* για συμβόλαια. Την ώρα που οι πρωταθλητές Cavs θα δίνουν 129Μ. Όπως είναι λογικό, αυτό "δένει" τα χέρια του GM της ομάδας, που θα προσπαθήσει να επιδιώξει βελτίωση του ρόστερ, μόνο μέσω trade. Το μόνο θετικό είναι ότι άπαντες στο Portland, είναι δεμένοι με συμβόλαιο και για του χρόνου.

*Να πούμε ότι όσον αφορά τα CAP των ομάδων, αυτό θα ανέρχεται του χρόνου στα 120Μ. Αν το ποσό ξεπεράσει τα 120Μ, τότε ο οργανισμός πρέπει το ποσό που είναι πάνω από το επιτρεπόμενο όριο να το πληρώσει σαν φόρο πολυτελείας στο NBA. Συν το γεγονός ότι το υπόλοιπο ποσό για τους μισθούς των παιχτών το επωμίζεται ο ιδιοκτήτης της ομάδας.

Το flashback όλων όσων έμειναν εκτός έγινε και πλέον έμεινε η ανάλυση των τελικών του NBA. Να θυμίσω στους φίλους της στήλης ότι εντός των επόμενων δύο ημερών θα υπάρξει εκτενής αναφορά σε ότι έχει να κάνει με τους τελικούς του NBA. Και ανασκόπηση του τι είδαμε έως τώρα από τους δύο διεκδικητές του δαχτυλιδιού, αλλά και την στοιχηματική ανάλυση όλων των σημείων για τη σειρά των τελικών.

L-Train